Σπάνια θα έλεγε κανείς πως η πιο εντυπωσιακή μεταγραφή που κάνει μια ομάδα είναι το δεξί της μπακ, όμως για την Ομόνοια φέτος είναι πιθανό το όνομα Μάρκο Μότα να τον κερδίσει το χαρακτηρισμό.
Ο Μότα είναι σαφώς η πιο ηχηρή κίνηση που έκαναν φέτος οι «πράσινοι» και το γεγονός πως δεν τον πήραν από τα αζήτητα είναι το πιο σημαντικό απ΄ όλα. Ονόματα με βαρύ βιογραφικό είχαν πάρει και στο πρόσφατο παρελθόν οι «πράσινοι» όπως τους Ρομαρίκ και Μαδούρο. Βαλένθιες, Σεβίλλες και με τρόπαια όχι σε χρονιές που ήταν στα χάλια τους. Όμως, στην Κύπρο δεν μας ήρθαν εκείνοι οι Ρομαρίκ και Μαδούρο αλλά κάποιοι που ήθελαν να ξαναβρούν τον εαυτό τους και μάλλον απέτυχαν στην προσπάθεια.
Ο Μότα έρχεται από την Αλμερία της Σεγούντα Ντιβιζιόν μεν και όχι από τη Γιουβέντους στην οποία έχει επίσης αγωνιστεί, αλλά όχι απλώς από γεμάτες σεζόν αλλά και με απόδοση να τον λατρέψεις! Οι εφημερίδες στην Ισπανία έγραψαν όταν αποχώρησε από την ομάδα πως χάθηκε μια από τις «κολώνες» της ενδεκάδας αφού έπαιξε σε 31 αγώνες πέρσι και 46 συνολικά με τις 44 συμμετοχές να είναι ενδεκάδας. Η σεγούντα είναι απαιτητικό πρωτάθλημα που διαρκεί μέχρι τα μέσα του Ιούνη παραδοσιακά και όταν βγάζεις τις χρονιές σε αυτό, ξεκάθαρα μια σεζόν χωρίς Ευρώπη στην Κύπρο την έχεις πρόχειρη. Οι οπαδοί τον είχαν ως ένα από τα αγαπημένα τους παιδιά και δυσαρεστήθηκαν από την απόφαση να φύγει. Όμως προφανώς το κίνητρο να κάνει πρωταθλητισμό ξανά μετρά. Πάνω του χτίζει η Ομόνοια όχι μόνο το αγωνιστικό της προφίλ αλλά και το όνομά της στην αγορά. Για πολλούς ξένους η Ομόνοια είναι η ομάδα που «παίζει εκεί ο Μάρκο Μότα» ή όποιος άλλος έρθει. Στην Ισπανία ήδη το «τριφύλλι» προβάλλεται αρκετά, «ανοίγει» και την Ιταλία τώρα. Ωραίο να το ακούς.
Η διαδρομή του
Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στην Αταλάντα τη σεζόν 2004-05 όταν στο δεύτερο μισό της σεζόν είχε ρόλο βασικού. Η ομάδα του έπεσε και αυτός έφυγε για την Ουντινέζε με ένα καθεστώς συνιδιοκτησίας που στην Ιταλία το συνηθίζουν. Η πρώτη χρονιά δεν του βγήκε καθόλου, αφού ξεκίνησε ως αναπληρωματικός και το Γενάρη του 2006 τραυματίστηκε σοβαρά χάνοντας τη σεζόν. Στην επόμενη έπαιξε περισσότερο, 16 συμμετοχές ενδεκάδας, αλλά αποφάσισαν να τον δανείσουν στην Τορίνο αφού πρώτα αγόρασαν το 100% των δικαιωμάτων του. Το συνολικό ντιλ ήταν στα €2,6εκ.
Με τη «Γρανάδα» έκανε άλλες 24 συμμετοχές, επέστρεψε στο «Φρίουλι» όπου και πάλι δεν πήρε τη θέση του βασικού με αποτέλεσμα να τον δώσουν δανεικό στη Ρόμα στο δεύτερο μισό της σεζόν. Ο Σπαλέτι ικανοποιήθηκε με όσα είδε και του έδωσε 11 συμμετοχές ενδεκάδα ς ενώ ξεκίνησε και στους αγώνες του Champions league με την Άρσεναλ το 2009. Ο Σπαλέτι όμως έφυγε, πήγε ο Ρανιέρι και ο Μότα επέστρεψε στον πάγκο. Μάλιστα η Ρόμα έχασε και τα δικαιώματά του από την Ουντινέζε το Καλοκαίρι του 2010 μέσω της διαδικασίας της «τυφλής δημοπρασίας» που ακολουθείται στην Ιταλία όταν δυο ομάδες έχουν καθεστώς συνιδιοκτησίας που πρέπει να ξεκαθαρίσει. ΄
Στο Ούντινε δεν έμεινε, αφού προέκυψε η πρόταση της Γιουβέντους με την οποία υπέγραψε το 2010 και ανήκε εκεί μέχρι το Γενάρη του 2015. Έκατσε μόλις ένα χρόνο σε άσχημη χρονιά για την ομάδα και όταν ανέλαβε ο Αντόνιο Κόντε το Καλοκαίρι του 2011 τον έθεσε εκτός πλάνων και ακολούθησαν οι δανεισμοί. Κατάνια, Μπολόνια, Τζένοα και τελικά τον Φλεβάρη του 2015 έλυσε τη συνεργασία του με τη Γιούβε και μετακόμισε στην Τσάμπιονσιπ για την Γουότφορντ. Μαζί της πήρε την άνοδο στην πρέμιερ αλλά δεν την ακολούθησε εκεί καθώς αποδεσμεύθηκε. Έκανε υπομονή έξι μήνες και βρήκε ομάδα στην Τσάρλτον το Γενάρη του 2016 αλλά η ομάδα έπεσε στην Λιγκ 1 κι ο ίδιος έφυγε περιμένοντας ακόμα έξι μήνες πριν του προκύψει η Ισπανία και η Αλμερία. Τον πέρασαν από δοκιμαστικά πριν τον πάρουν λόγο της αποχής του αλλά ήταν σε θέση να παίξει. Υπέγραψε συμβόλαιο 2.5 χρόνων και πρόσφερε τα μέγιστα στην ομάδα. Βασικό της στέλεχος και μαζί της έκανε πορείες αποφυγής του υποβιβασμού. Ειδικά το 2017-18 χρειάστηκε την ισοβαθμία για να τα καταφέρει μετά από μερικά άσχημα αποτελέσματα στο τέλος. Έβαλε και τρία γκολ πέρσι, όλα έδωσαν βαθμούς στην ομάδα του. Επέλεξε να φορεί το 7, αφού σε ματς επιλέγηκε να κάνει και ολόκληρη την πλευρά σε σχήμα με τριάδα στην άμυνα.
Μας έρχεται στα 32 του και μετά από 177 συμμετοχές στην Σέριε Α, 46 στην Σεγούντα και 24 στα κύπελλα Ευρώπης αλλά κυρίως από μια σεζόν που προηγήθηκε γεμάτη με αγωνιστικά λεπτά. Από τη μάχη αποφυγής του υποβιβασμού, επιστρέφει σε αυτήν του πρωταθλητισμού. Έχει να παίξει Ευρώπη από το 2010 και του χρόνου θα θέλει κι αυτός να επιστρέψει εκεί, όπως θέλει και η Ομόνοια. Όταν τα «θέλω» είναι κοινά, ο «γάμος» έχει διάρκεια. Στη θεωρία, η προσθήκη είναι πάνω ραφιού. Στην πράξη θα μπορούμε να το κρίνουμε από τα τέλη Αυγούστου.
