Ανδρέας Βιολάρης
Το γεγονός ότι η Ομόνοια κατάφερε να βρεθεί σε μια θέση από την οποία μπορεί πλέον να διεκδικήσει με αξιώσεις την έξοδό της στην Ευρώπη μέσω πρωταθλήματος, δεν διαφοροποιεί τις προτεραιότητες και τους (αναθεωρημένους) στόχους της για το υπόλοιπο της σεζόν. Μια σεζόν η οποία ξεκίνησε με όνειρα και προσδοκίες.
Οι πιο αισιόδοξοι μιλούσαν για διεκδίκηση ή ακόμα και για την κατάκτησης του τίτλου. Κανείς, όμως, ούτε ο πιο απαισιόδοξος οπαδός του «τριφυλλιού», δεν περίμενε ότι η ομάδα του θα πραγματοποιούσε τόσο κακό ξεκίνημα και θα έμενε από τόσο νωρίς τόσο μακριά από την κορυφή και τις ευρωπαϊκές θέσεις.
Κάπου εκεί αναθεωρήθηκαν οι στόχοι και άπαντες έβλεπαν το θεσμό του κυπέλλου σαν την μοναδική διέξοδο στην Ευρώπη, αλλά και για την κατάκτηση του τίτλου. Αυτός παραμένει ο μεγάλος στόχος της Ομόνοιας ακόμα και σήμερα, μετά την εντυπωσιακή πορεία των τελευταίων δύο μηνών και το σημαντικό ψαλίδισμα της διαφοράς από την 3η και 4η θέση. Παραμένει πρώτη προτεραιότητα η κατάκτηση του κυπέλλου, με την υποσημείωση ότι πλέον δεν μπορεί να αδιαφορήσει κανείς για το πρωτάθλημα. Πόσω μάλλον όταν το αμέσως επόμενο παιχνίδι είναι και το μεγάλο ντέρμπι κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο.
Εκτιμούμε πως αυτό θα αποδειχθεί και μέσα από τις επιλογές του Ιβάιλο Πέτεφ. Δεν αναμένουμε πως ο Βούλγαρος τεχνικός θα προχωρήσει σε πολλές αλλαγές, τόσο στο παιχνίδι κυπέλλου με την Δόξα, όσο και στο σαββατιάτικο ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ. Η λογική λέει ότι ο τεχνικός της Ομόνοιας θα παρατάξει ότι καλύτερο διαθέτει στο σημερινό παιχνίδι, με στόχο να κάνει το πρώτο από τα... εφτά βήματα που απαιτούνται για να φτάσει στην επίτευξη του μεγάλου στόχου της κατάκτησης του κυπέλλου.
