Ανδρέας Βιολάρης
Αυτή η εβδομάδα θα ήταν ούτως ή άλλως σημαντική για την Ομόνοια, αφού την Τετάρτη ρίχνεται στη μάχη του του κυπέλλου, μέσω του οποίου θα κυνηγήσει την διάκριση. Και για την Ομόνοια η διάκριση στο συγκεκριμένο θεσμό δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από την κατάκτηση του τροπαίου και την εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Τα πράγματα, όμως, εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο τον τελευταίο ενάμιση μήνα που οι «πράσινοι» διεκδικούν πλέον με αξιώσεις την επιστροφή τους στο Γιουρόπα Λιγκ και μέσω πρωταθλήματος. Με τον Ιβάιλο Πέτεφ στον πάγκο πανηγύρισαν οχτώ νίκες στα τελευταία εννέα παιχνίδια, με μοναδική «ανορθογραφία» την εκτός προγράμματος ήττα από τον Απόλλωνα. Προς αποφυγή παρεξήγησης, η αναφορά σε «εκτός προγράμματος ήττα» δεν την χρησιμοποιήσαμε με την μεταφορική του έννοια, που συνήθως κάνουμε για να χαρακτηρίσουμε μια λίγο πολύ αναμενόμενη ήττα, αλλά με την κυριολεκτική της έννοια, αφού επρόκειτο για εξ αναβολής αγώνα της 2ης αγωνιστικής. Από καθαρά στατιστικής άποψης, η Ομόνοια μετρά μόνο επιτυχίες από την την 17η μέχρι την 24η αγωνιστική. Δηλαδή 8 συνεχόμενες νίκες, με αποτέλεσμα να κλείσει την ψαλίδα από την 3η θέση σε τέτοια επίπεδα (4 βαθμούς) που ελπίζει βάσιμα σε ένα πλασάρισμα που θα της δώσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Αυτό που δεν κατάφεραν να κάνουν οι «πράσινοι» με τον Ιβάιλο Πέτεφ στον πάγκο, ήταν να κερδίσουν τον Απόλλωνα, κόντρα στον οποίο μετρούν 9 ήττες και μόλις μία ισοπαλία στα τελευταία 10 μεταξύ τους ντέρμπι σε όλες τις διοργανώσεις! Ακόμα πιο δυσμενής είναι η παράδοση στα ντέρμπι «αιωνίων», αφού δεν έχουν γευτεί τη χαρά της νίκης από τον Απρίλιο του 2013 (!), ενώ μετρούν και έξι σερί ήττες.
Αυτός είναι και ο λόγος που αναφερόμαστε σε μια μεγάλη εβδομάδα. Από τη μια ο χαρακτήρας και η διαχρονική σημασία του συγκεκριμένο ντέρμπι, από την άλλη η αρνητική προϊστορία του, όπως φυσικά και η προοπτική, η ψυχολογία και η δυναμική που θα φέρει στην Ομόνοια ένα θετικό αποτέλεσμα στον αγώνα του Σαββάτου.
