Πέτρος Παπαγιώργης
Όλην την εβδομάδα γράφαμε στα ρεπορτάζ ότι η Ομόνοια έπρεπε να κερδίσει. «Έπρεπε» με την έννοια ότι η νίκη ήταν το μόνο αποτέλεσμα που θα μείωνε την πίεση που δημιούργησαν τα τρία ανεπιτυχή αποτελέσματα και κυρίως η ήττα και η άσχημη εμφάνιση στο ματς με τον Ερμή. Με το χθεσινό αποτέλεσμα, έφυγαν πολλά βαρίδια από τα πόδια των παικτών της Ομόνοιας.
Η έκβαση των πραγμάτων ήταν θετική. Η ομάδα πήρε τη νίκη και μάλιστα χωρίς να δεχτεί γκολ για πρώτη φορά φέτος. Δεν γίνεται αναφορά στην εμφάνιση, γιατί δεν ήταν τέτοια που να αξίζει ιδιαίτερης μνείας. Η εικόνα της ομάδας ήταν μέτρια (και κάτω).
Η Ομόνοια ήταν άχρωμη στο πρώτο μέρος, (γενικά το ματς στο διάστημα αυτό ήταν κακό), και ενεργητική στην επανάληψη, χωρίς είπαμε, να πιάσει ψηλή απόδοση. Αυτό είναι δευτερεύον στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, γιατί αυτό που ήταν το πρωτεύον, ήταν η κατάκτηση της νίκης.
Ένα επιμέρους θετικό στοιχείο είναι η καλή εμφάνιση του Πιτ Φελτχούιζεν που στη φάση του 88’ στο σουτ του Αλνταίρ έσωσε την εστία της ομάδας από την παραβίαση. Προσδοκία όλων είναι αυτή η εξαιρετική απόκρουση να σημαίνει ότι αυτά, (τα αρνητικά), που ξέραμε μέχρι τώρα στα της συγκεκριμένης θέσης, θα αλλάξουν. Με άλλα λόγια, θα δίνεται από δω και μπρος το αίσθημα της ασφάλειας στην ομάδα και τον κόσμο από τον άνθρωπο που θα βρίσκεται κάτω από τα δοκάρια.
Η προσοχή στρέφεται πλέον στο παιγνίδι της Τρίτης (24.10) με αντίπαλο τη Νέα Σαλαμίνα στο «Αμμόχωστος». Σημασία έχει τώρα στο παιχνίδι αυτό να υπάρξει συνέχεια.
