Το δείγμα πλέον που έχουμε είναι εννιά αγώνων και μπορούμε κάποια πράγματα να τα καταγράφουμε ως συμπεράσματα για την Ομόνοια. Οι «πράσινοι» κέρδισαν μόλις τα τέσσερα από τα εννιά παιχνίδια τους και ως απολογισμός κρίνεται ως μη ικανοποιητικός. Όχι τραγικός, αλλά σίγουρα οι προσδοκίες ήταν για παραπάνω από 15 βαθμούς.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα που εντοπίζει κανείς βλέποντας τους αγώνες της Ομόνοιας, είναι η αδυναμία της να διαχειριστεί αποτελέσματα και καταστάσεις προκειμένου να παίρνει τους βαθμούς όπως κάθε μεγάλη ομάδα έχει ανάγκη να κάνει.
Τα παραδείγματα πάρα πολλά: Πρεμιέρα με Εθνικό και ενώ κυριαρχεί, δέχεται γκολ και τρέχει να βρει δεύτερο για να κερδίσει. Ακολούθως πάει Πάφο, το δέχεται, ισοφαρίζει και αντί να βρει αυτή δεύτερο, το τρώει. Παίζει με Αλκή εντός και πάλι ενώ ισοφαρίζει τρώει δεύτερο και μετά απλώς ισοφάρισε. Με τον Ολυμπιακό και την Ανόρθωση πετάει τους βαθμούς στις καθυστερήσεις, με τον Ερμή πάλι ισοφάρισε και δέχθηκε δεύτερο. Ακόμα και στις άλλες νίκες της, μπορούσε να την πάθει: Με Σαλαμίνα δέχθηκε πρώτη γκολ και…έτρεχε, με την ΑΕΚ παραλίγο να πετάξει προβάδισμα δυο γκολ στα σκουπίδια και με την ΑΕΛ προηγήθηκε και «χάριζε» φάσεις στον αντίπαλο που δεν πήρε τα δώρα όπως η Ανόρθωση το βράδυ του Σαββάτου(28/10).
Δε γίνεται να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση αν είναι η Ομόνοια να πετύχει στόχους. Είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά των μεγάλων ομάδων να αντιδρούν και όταν το κάνουν να παίρνουν τα πάνω τους και να καθαρίζουν. Αυτό το είδαμε να συμβαίνει μόνο με τη Νέα Σαλαμίνα και με την Ανόρθωση από το γκολ που έβαλες ως το 90’ που άρχισε να μυρίζει η ισοφάριση.
Ευθύνες πέφτουν σε όλους και βεβαίως δεν είμαστε στραβοί, τα λάθη των τερματοφυλάκων είναι εξόφθαλμα. Όχι όμως αυτών μόνο: Αν μπροστά έβρισκε δεύτερο γκολ σε κάποιους αγώνες, τα λάθη στο φινάλε δε θα στοίχιζαν. Αν μεσοαμυντικά μπορούσε να ελέγχει το ρυθμό όταν η ομάδα σκοράρει ώστε να εκμεταλλευτεί τη ψυχολογία της στιγμής, ο αντίπαλος δε θα είχε ελπίδες πως μπορεί να πάρει το αποτέλεσμα. Αν αποφεύγονταν τα ατομικά λάθη, από όλους, δε θα υπήρχε τόσο άγχος όταν το παιχνίδι πάει στα τελικά του στάδια.
Είναι και λίγο θέμα κάρμα στο ποδόσφαιρο. Το γεγονός πως συνέχεια τα παιχνίδια της με κάποιο τρόπο στραβώνουν, σου το βάζει μέσα στο μυαλό και όλο συνεχίζεται αυτό το σκηνικό. Αυτό είναι το βασικό που η Ομόνοια πρέπει να βελτιώσει και χθες. Σου έκατσε ένα ματς να προηγηθείς, πρέπει να «τελειώνει» εκεί. Αλλιώς, θα ψάχνεις συνέχεια το λάθος.
