Πέτρος Παπαγιώργης
Αυτήν τη φορά η Ομόνοια έχασε (1-2). Και δεν ήταν απλώς κακή, σήμερα στο ΓΣΖ, αλλά κάκιστη, πραγματοποιήσασα την χειρότερη της φετινή εμφάνιση. Ούτε ρυθμό βρήκε, (και λόγω της δικής της αδυναμίας, αλλά και λόγω του ότι ο αντίπαλος προέβαινε σε ροκάνισμα του χρόνου με διάφορες προφάσεις ), φυσικά δεν επιβλήθηκε του αντιπάλου, ούτε πολλές ευκαιρίες έχασε, (εκτός από εκείνο το …άχαστο του Ντάρμπισαιαρ πριν το δεύτερο γκολ ), ενώ δεν είχε ούτε σήμερα καθαρό μυαλό.
Διατήρησε πάντως την προσφιλή της συνήθεια να δέχεται πολύ εύκολα γκολ. Το πρώτο στο 14’ ήταν αστείο, (και πάλι), με τον Παναγή να κάνει λάθος στην απόκρουση στη σέντρα και να σερβίρει τον Εμεγκάρα! (ο Παναγή έφυγε τραυματίας -στον ώμο- από το γήπεδο σε εκείνη τη φάση).
Το δε δεύτερο στο 64’ από στημένη φάση (και πάλι) με τον ίδιο δράστη. Η Ομόνοια που είχε κατοχή της μπάλας στο 59 τοις εκατόν, ισοφάρισε στο 41’ με το Μαδούρο.
Το κυρίως πρόβλημα της Ομονοίας ήταν στο κέντρο του γηπέδου, όπου υπήρχε εμφανής δυσλειτουργία. Για να μην πούμε ότι επικρατούσε ανυπαρξία. Η κατάσταση δεν διορθώθηκε με την είσοδο του Λόπεζ, την έξοδο του Μαδούρο και τη μετατροπή της διάταξης σε 4-4-2.
Η Ομόνοια μένει στους 8 βαθμούς, χάνοντας και πάλι βαθμούς, με τον Πάμπο Χριστοδούλου να αναφέρεται στις δηλώσεις του για παίκτες που ενδεχομένως δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της «πράσινης» φανέλας.
