Πέτρος Παπαγιώργης
Η καλύτερη φετινή Ομόνοια έχασε σήμερα σε ένα υπό βροχή διεξαχθέν παιχνίδι από τον Απόλλωνα μέσα στη Λεμεσό (0-1) και επιστρέφει στη Λευκωσία με τις ελπίδες πρόκρισης στις αποσκευές ενόψει του επαναληπτικού που θα γίνει στις 16 Ιανουαρίου.
Όταν αναφέρεται κανείς «στην καλύτερη φετινή Ομόνοια» η αναφορά γίνεται για την εμφάνιση του δεύτερου μέρους και ειδικά αυτήν του πρώτου εικοσάλεπτου.
Η κακή Ομόνοια του πρώτου μέρους- ο Γιάννης Αναστασίου είπε ότι …«σαν να μη παίξαμε»- που έχανε με 0-1 (στο 11’, ο Καραγιόλ σέντραρε και ο Άντον Μάγκλιτσα εν μέσω τεσσάρων παικτών της Ομόνοιας που σε κατάσταση πλήρους ασυνεννοησίας για το ποιος θα τον εμπόδιζε, έμειναν αγάλματα, σκόραρε με κεφαλιά), εισερχόμενη στο γήπεδο με 10 παίκτες (έχασε στην τελευταία φάση του ημιχρόνου το Μίκαελ Γκαφούρ που δέχθηκε δεύτερη κίτρινη κάρτα για σκληρό φάουλ στον Σάσα Μάρκοβιτς) και με τον Αλμπέρτο Λόρα στη θέση του Νταβίντ Ραμίρεζ, μεταμορφώθηκε ολοκληρωτικά.
Βγήκε σε ένα βαθμό από το καβούκι της, (δεν επιτέθηκε βέβαια άσκεφτα), εκδήλωσε επιθέσεις, έγινε επικίνδυνη και έχασε ευκαιρίες. Στο 58’ ο Ματ Νταρμπισάιαρ, έκανε το πλασέ, ο Μπρούνο Βάλε απέκρουσε και στην επαναφορά ο Ισμα Λόπες σούταρε άουτ. Στο 64’ ο Βάλε απέκρουσε σωτήρια το πλασέ του Αλεξ Σοάρες. Ευκαιρίες έχασε και ο Απόλλωνας.
Η άνοδος της Ομόνοιας είχε σε ένα βαθμό ψυχολογική υφή - λειτούργησε το πείσμα και ο εξτρά ζήλος ως αντίσταση στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου - αλλά είχε και αγωνιστικά αίτια.
Με την μετατόπιση του ευέλικτου και δραστήριου Σάσα Ζίβετς στο άκρο, απέκτησε επιθετικό πλάτος και έγινε επιθετικά πιο πλουραλιστική στην ανάπτυξη και γενικά επιθετικά πιο «ζωηρή». Επίσης η μετακίνηση του Λουκά Βύντρα στο κέντρο της άμυνας της έδωσε μεγαλύτερη σιγουριά στην άμυνα και καλύτερη δυνατότητα οικοδόμησης παιχνιδιού εκ των νώτων.
