Η μέτρια ως κακή, για τα δεδομένα της, σεζόν που κάνει η Ομόνοια φέτος έχει κάνει αρκετό κόσμο της να μην δίνει και πολλή σημασία στα όσα θα γίνουν μέχρι αυτή η χρονιά να τελειώσει. Όμως, αυτό δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση για όσους έχουν τη διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Μπορεί να είναι σε εξέλιξη κάποιες διαδικασίες που να αφορούν και την επόμενη σεζόν, μέσα στην άλλη εβδομάδα θα περιμένουμε νεότερα για προπονητή, όμως η φετινή έχει ακόμα δρόμο.
Τονίζεται κάθε φορά πως ο στόχος της Ευρώπης είναι ακατέβατος και η προσπάθεια για να προλάβουν την τρίτη θέση που δίνει απευθείας ευρωπαϊκό εισιτήριο. Τα έσοδα από τα ευρωπαϊκά ματς είναι πολύτιμα άλλωστε για να τα παραγνωρίζεις.
Είναι και το θέμα γοήτρου και πρεστίζ του συλλόγου, αφού από τη σεζόν 2002-03 και μετά, καταφέρνει κάθε χρόνο να εξασφαλίζει μια θέση στην Ευρώπη είτε από το πρωτάθλημα είτε από το κύπελλο. Μιλάμε για 14 συναπτά έτη, σερί που κανείς δε θα ήθελε να το δει να τερματίζεται φέτος.
Το παιχνίδι με την Ανόρθωση είναι από αυτά που μόνο η νίκη είναι στο μυαλό, παρά το γεγονός πως δε θα γίνει με παρουσία κόσμου. Το κίνητρο το έχουν μόνο οι «πράσινοι», από την άλλη βέβαια έχουν και το άγχος του αποτελέσματος.
Άρνασον, Κατελάρης, Φλορέσκου είναι εκτός, αμφίβολος ο Αζίζ.
