Πέτρος Παπαγιώργης
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως ορισμένοι άνθρωποι είχαν επιτύχει αυτό που για τους κοινούς θνητούς είναι ακατόρθωτο: να επιτύχουν την «ες Άδου κάθοδον» και στη συνέχεια να επιστρέψουν στη γη!
Μία από τις καταβάσεις ηρώων, η πιο γνωστή ήταν του Ηρακλή, ο οποίος επιστρέφοντας έφερε μαζί του τον Κέρβερο για να τον παρουσιάσει στον Ευρυσθέα.
Ουδεμία σχέση βέβαια με τους Αρχαίους Έλληνες έχει το σημερινό ματς. Όμως με βάση το σενάριο για το τι πίστευαν οι Αρχαίοι Έλληνες για τα περί Αδου έτσι εκτυλίχθηκαν τα πράγματα για την Ομόνοια στο Δασάκι.
Πήγε στον Αδη και επέστρεψε. Η καρδιά των Ομονοατών είχε πάει στο παντελόνι τους μέχρι το 91’ που ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ πλάσαρε εύστοχα μετά την ασίστ του Δημήτρη Χριστοφή – προηγήθηκε ωραία πάσα του Κίλιαν Σιέρινταν - και έστειλε την ομάδα του στους «8»του Κυπέλλου και την καρδιά του κόσμου και των παικτών στη θέση της ! Γιατί κανείς δεν θέλει να φέρει στο μυαλό τα σενάρια αποκλεισμού από Ιανουάριο μήνα.
Αγωνιστικά οι πράσινοι ήταν αποκαρδιωτικοί και δεν κατάφεραν να επιβάλουν ρυθμό στο ματς και το βίωσαν βασανιστικά για τους ίδιους και το κόσμο τους μέσα σε συνθήκες διαρκούς ανασφάλειας (σε σχέση με το ζητούμενο).
Ωσεί παρόντες, (σχεδόν άπαντες), στο πρώτο μέρος, έχαναν εύκολα τη μπάλα στο κέντρο, σάστιζαν αμυντικά σε κάθε επίθεση του αντιπάλου, ειδικά από το κέντρο της γραμμής και δεν… έβλεπαν τους Σιέρινταν και Ντάρμπισαιαρ που έψαχναν, εις μάτην, τη μπάλα. Στην επανάληψη ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα. Τα αμυντικά λάθη συνεχίστηκαν (το γκολ που δέχτηκε η ομάδα ήταν και αυτήν τη φορά, αποτέλεσμα ολιγωρίας και συγκεκριμένα αργής αντίδρασης των Βύντρα και Κρέσιτς) ενώ και πάλι δυσκολευόταν επιθετικά να γίνει επικίνδυνη.
Εκείνο όμως που πιστώνεται στους ποδοσφαιριστές, είναι η ατσάλινη θέληση και η επίμονη προσπάθεια για τη νίκη, όσο περνούσε ο χρόνος.
