Τι να πει κανείς για το σημερινό παιχνίδι του Απόλλων. Για τα πολλά τέρματα, το σασπένς, την ένταση, τις αποβολές, το τρίτο ημίχρονο, τι; Όλα αυτά όμως δεν είναι της ώρας. Της ώρας είναι η νίκη του Απόλλων, η αντίδραση που έβγαλε στον αγώνα αλλά και το γεγονός πως επί Σωφρόνη Αυγουστή ο Απόλλων παλεύει όλα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος.
Ο Απόλλων μπήκε δυνατά στο παιχνίδι. Στα πρώτα 20 λεπτά ήταν η μόνη ομάδα στο γήπεδο και έφτανε εύκολα στην περιοχή του Σωφρονίου. Όμως εκεί του έλειψε η τελική πάσα. Φυσικά η πολυπρόσωπη άμυνα του Ερμή έβαζε δύσκολα στους παίκτες του Σωφρόνη. Και ξαφνικά μετά το 20’ ο Ερμής ξεκίνησε να κερδίζει μέτρα. Οι παίκτες του Απόλλωνα έκαναν κάποια ατομικά λάθη και έχασαν κάπως την συγκέντρωση τους. Και το πλήρωσαν αυτό, μιας και ο Ερμής σκόραρε, κόντρα στην ροή του αγώνα, θα έλεγε κανείς. Φυσικά πριν το τέλος του ημιχρόνου ο Απόλλωνας κατάφερε να φέρει το παιχνίδι στα ίσα.
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως πιάστηκε και πάλι στον ύπνο. Ο Ερμής μόλις στο 49’ έγραψε το 1-2. Και ο Σωφρόνης αντέδρασε άμεσα. Έβαλε στο παιχνίδι του Γιάκολις και Ζελάγια. Οι δυο τους έδωσαν μια νέα επιθετική πνοή. Ο Απόλλων ήταν σαφώς πιο επικίνδυνος και με την πάροδο του χρόνου, ο Ερμής αμυνόταν όλο και περισσότερο. Όπως είπαμε όμως οι αλλαγές έπιασαν τόπο. Ο Ζελάγια σκόραρε και έφερε το παιχνίδι στα ίσα. Εκεί ο Ερμής ήξερε πως έπρεπε να δώσει τα πάντα στην άμυνα αν ήθελε έστω τον βαθμό. Στις καθυστερήσεις όμως και αφού ο Απόλλων ως γνωστό δεν τα παρατά ποτέ κατάφερε να σκοράρει δυο τέρματα. Μέσα σε τρία λεπτά Ρομπέρζ και Ζελάγια έγραψαν το τελικό 4-2. Η ομάδα του Σωφρόνη μετά το 2-2 έπαιζε μονότερμα τον Ερμή και έψαχνε το τέρμα. Τελικά βρήκε δυο τέρματα.
Η πίστη και η αντίδραση που έβγαλε για ακόμη μια φορά ο Απόλλων λέει πολλά. Δεν είναι τυχαίο. Κάτι που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση, λέει το ρητό και ισχύει στο έπακρο αυτό. Ο Απόλλων έχει το όλα όσα χρειάζεται για να το παλέψει μέχρι τέλους και δείχνει από νωρίς πως και φέτος (ειδικά φέτος, μιας και πέρυσι άργησε) θα δώσει πολύ μεγάλη μάχη για το πρωτάθλημα.
