Η χρονιά ξεκίνησε καλά για τον Απόλλωνα, που απέναντι στην Ζάρια έκανε τα περισσότερα από όσα χρειάζονταν σε ικανοποιητικό βαθμό για να πάρει στις αποσκευές του στη Μολδαβία αυτό το 3-0.
Δεν είναι το παιχνίδι που προσφέρεται για ακριβή συμπεράσματα, όμως ο τρόπος που ξεκίνησε και κυρίως ο τρόπος που καθάρισε είναι δείγμα συνέχειας της περσινής εικόνας επί ημερών Αυγουστή.
Σε αυτό το γήπεδο που έπαιξε, ΑΕΚ Αρένα, έδειξε τα πρώτα σημάδια επιστροφής όταν έριξε τρία γκολ μαζεμένα σε ντέρμπι με την ΑΕΚ και επανέλαβε εαυτόν και με τη Ζάρια.
Από τις βασικές λύσεις όπως τις ξέρουμε στα εξτρέμ διαθέσιμος δεν υπήρχε και ο Κύπριος τεχνικός προτίμησε να ρίξει στο ματς και τα τρία επιθετικά του όπλα απλώνοντάς τα σε όλο το πλάτος της επίθεσης. Ήταν μέσα στις φάσεις όλοι τους και με τον Ζοάο Πέδρο να παίζει σαν μπακ-χαφ-εξτρέμ-φορ και ότι άλλο θέλεις, η αντίπαλη άμυνα είχε πρόβλημα.
Ο Σκέμπρι μπορούσε να πατά συνεχώς περιοχή, οι Μολδαβοί έβαζαν επιπλέον άτομο για να τον φυλάει και έτσι ο Πέδρο έβρισκε διάδρομο να ανεβαίνει συνεχώς. Η δουλειά έγινε από αυτόν ουσιαστικά αφού εκτέλεσε το κόρνερ που προκάλεσε τη φάση του πρώτο γκολ, έκανε τη σέντρα που έφερε το χέρι πέναλτι στο δεύτερο και έβαλε το τρίτο με υπέροχη ατομική ενέργεια. Τον περίμεναν να σεντράρει όπως κάνει πάντα και όταν τους έκανε την προσποίηση και την ντρίμπλα τους έπιασε κοιμώμενους.
Αμυντικά δεν έκανε και πολλά η Ζάρια για να μπορούμε να κρίνουμε, ένα δοκάρι το είχαν βέβαια κι αυτοί, όμως ο βαθμός είναι θετικός αφού το μηδέν ήρθε.
Όσο περνούσε η ώρα οι ρυθμοί έπεφταν αλλά αυτό το καταγράφεις σαν τους μετεωρολόγους στα «φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα».
Ντεμπούτο ως βασικοί για Γιούστε, Σκέμπρι, Ζελάγια και Ζάντερ, μπήκε αλλαγή και ο Σίλβα και έτσι οι διαθέσιμοι «νέοι» έπαιξαν σχεδόν όλοι πλην του Χατζηβασίλη.
Οι επόμενες μέρες θα φέρουν για τον Απόλλωνα την κλήρωση του τρίτου γύρου, το ταξίδι στη Μολδαβία για να σφραγίσει την πρόκριση στο γύρο αυτό αλλά πρέπει να φέρει και έναν ακραίο επιθετικό. Είναι αναγνωρισμένο από όλους όσοι ασχολούνται με τον Απόλλωνα, ιθύνοντες και μη, πως η ομάδα τον χρειάζεται. Όσο προχωράμε στα προκριματικά και παραπάνω.
