Για να κάνεις πρωταθλητισμό, πρέπει αρχικά να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα και να είσαι σε θέση να προσπερνάς κάθε εμπόδιο που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Κοιτάς κάθε στάση ξεχωριστά, που έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και καλείσαι κάθε φορά να βγαίνεις νικητής.
Ο Απόλλωνας τα καταφέρνει εδώ και καιρό στην υπερπήδηση εμποδίων και αυτό της Δόξας δεν αποδείχθηκε ανυπέρβλητο. Ήταν αρκετά ψηλό στο πρώτο μέρος, αλλά ο Απόλλωνας του 2017 έχει πλουραλισμό στον τρόπο που καταφέρνει να κερδίζει και βρήκε την άκρη.
Από ροή αγώνα η Δόξα κατάφερε να τον καταστήσει ακίνδυνο, όπως ακίνδυνος ήταν και με την ΑΕΖ αφού δεν πατούσε περιοχή εύκολα. Με την ΑΕΖ δούλεψαν οι αλλαγές του Αυγουστή, με τη Δόξα οι κομπίνες στα στημένα για να έρθει το πρώτο γκολ. Από εκεί δημιουργήθηκαν οι κίνδυνοι και κάπως έτσι ήρθε και το γκολ από τον Βινίσιους.
Στην επανάληψη, βίωσε και η Δόξα τη διαφοροποίηση της νοοτροπίας της ομάδας με τον νέο προπονητή της. Μπήκαν μέσα οι «κυανόλευκοι» σαν να ήταν 0-0 και συνέχισαν να πιέζουν ψηλά για ένα δεύτερο γκολ. Ήταν το σημείο που αντιλαμβάνεται ο αντίπαλος πως πρέπει να γίνουν πολλά για να πάρει αποτέλεσμα. Δεν έγιναν τόσα, αφού ήρθε το πολύ ωραίο δεύτερο γκολ του Σαρδινέρο να τελειώσει τη δουλειά. Ο Ισπανός τη βρήκε για τα καλά τον τελευταίο μήνα και έγινε σημαντικός παράγοντας στα όσα βλέπουμε από τον Απόλλωνα.
Το σχήμα με τους δυο φορ που είδαμε στο τέλος βοήθησε να βγουν κι άλλες φάσεις, όμως οι συνεργασίες στην επίθεση υπήρξαν προβληματικές και μερικές εξαιρετικές προϋποθέσεις δεν αξιοποιήθηκαν. Σημείο για δουλειά, αφού όσες σερί νίκες και να κάνεις πάντα υπάρχουν πράγματα να βελτιώσεις.
Πλέον το σερί νικών είναι οκτώ, το αήττητο πήγε στα 15 παιχνίδια και η αντεπίθεση συνεχίζεται. Όσο κερδίζουν και οι υπόλοιποι, η πίεση παραμένει στο φουλ. Καλό τους κάνει στο Κολόσσι να ζουν με αυτή, να τη συνηθίσουν μέχρι τα ματς που θα τα κρίνουν όλα. Στο «Δασάκι» είναι ένα από αυτά.
