«Πατρίδας χρώματα ιερά, μπροστάρης των αγώνων»

Σαν σήμερα, πριν από 92 χρόνια, «γεννήθηκε» ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας, που έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος σύλλογος της Κύπρου.

Καλοί οι τίτλοι και οι ευρωπαϊκές διακρίσεις όμως οι πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ γράφτηκαν εκτός των αθλητικών χώρων. Η δράση και η προσφορά του ΑΠΟΕΛ δεν περιορίστηκε μόνο στα αθλητικά δρώμενα της Κύπρου. Αθλητές και μέλη του ΑΠΟΕΛ πρωτοστάτησαν σε όλους τους Εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες της πολύπαθης πατρίδας μας. Δεν είναι τυχαίο που η ομάδα απέκτησε με τα χρόνια το προσωνύμιο «Θρύλος».

Τα χρώματα του ΑΠΟΕΛ (μπλε και κίτρινο) συμβολίζουν τον προαιώνιο πόθο των Ελλήνων της Κύπρου για Ένωση της Κύπρου με την κυρίως Ελλάδα. Συγκεκριμένα το μπλε συμβολίζει την ελληνική σημαία και το κίτρινο τη σημαία του Βυζαντίου με το Δικέφαλο αετό.

Με την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955, πολλά μέλη και αθλητές του ΑΠΟΕΛ εντάχθηκαν στην οργάνωση υπό τις οδηγίες του αρχηγού Διγενή. Οι αγώνες των Ελλήνων της Κύπρου για την Ένωση με τον μητροπολιτικό κορμό, έβρισκαν πάντα υπέρμαχο και μπροστάρη τον ΑΠΟΕΛ.

Ο απαγχονισθείς ήρωας της ΕΟΚΑ, Μιχαλάκης Καραολής, αθλητής στίβου του ΑΠΟΕΛ, κατά την διάρκεια της κράτησης του ανέφερε σε ένα γράμμα προς τους φίλους του τα παρακάτω:

«Τα ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πως πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν και πως την πατρίδα να τιμούν».

Πραγματικά είναι ανατριχιαστικά τα λόγια του Καραολή. Ο ΑΠΟΕΛ καλλιεργούσε, εξευγένιζε και εξύψωνε την εθνική συνείδηση των μελών του. Η Ένωση αποτελούσε όρκο απαράβατο για τους αθλητές και τα μέλη της ομάδας.

Τα χρόνια πέρασαν, από την Ένωση πήγαμε στην ανεξαρτησία, η οποία δεν ήταν ο στόχος του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ακολούθησαν η τουρκοανταρσία του 63-64, το πραξικόπημα και η βάρβαρη τουρκική εισβολή. Τα μέλη της διοίκησης και οι αθλητές του ΑΠΟΕΛ ανταποκρίθηκαν ξανά στο κάλεσμα της πατρίδας, αυτή τη φορά για να αποκρούσουν τη βάρβαρη τουρκική εισβολή.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, ο Υποστράτηγος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΑΠΟΕΛ Τάσος Μάρκου αρνήθηκε τις άνωθεν διαταγές για να εγκαταλείψει την Μια Μηλιά και μαζί με τα παλικάρια του πολέμησαν μέχρι τελικής πτώσεως.

«Μόνο πάνω από τα πτώματα μας θα περάσει ο εχθρός» είπε ο σύγχρονος ήρωας του Ελληνισμού. Ο Τάσος Μάρκου και δυο ακόμα από τα εκλεκτότερα μέλη του ΑΠΟΕΛ, ο καλαθοσφαιριστής Γιαννάκης Μαύρος και ο πρωταθλητής στην επιτραπέζια αντισφαίριση Μιχαλάκης Ζαμπάς έπεσαν μαχόμενοι από τα πυρά του Τούρκου εισβολέα.

Σήμερα έχουν δημιουργηθεί νέα δεδομένα στο εθνικό μας πρόβλημα, το οποίο συζητείται πλέον στη βάση της ΔΔΟ. Οι λέξεις όπως είναι η «εισβολή»,η «συνεχιζόμενη κατοχή», ο «σφετερισμός», ο «παράνομος εποικισμός», έχουν δυστυχώς διαγραφεί από το λεξιλόγιο των πολιτικών μας. Κάποιοι «ακραίοι» (σε πολλά εισαγωγικά) ΑΠΟΕΛίστες παραμένουν πιστοί στις αξίες και τα ιδανικά που πρεσβεύει η ομάδα τους.

Κάποιοι συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να πιστεύουν ότι η βάση λύσης του κυπριακού προβλήματος είναι τα φυλακισμένα μνήματα, ζητώντας αυτοδιάθεση, η οποία αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα όλων των λαών. Ποιος, στ' αλήθεια, μπορεί να τους κατηγορήσει για τα πιστεύω τους;

Οι αξίες και τα ιδανικά του Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Ομίλου Ελλήνων Λευκωσίας παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο και μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά.