Ένας κακός ΑΠΟΕΛ γλίτωσε από ένα νέο στραπάτσο χάρις στην ποιότητα που είχαν οι ποδοσφαιριστές του που όμως έπαιξαν ποδόσφαιρο μετά το 60’. Πλέον αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον αγώνα απέναντι στην Ανόρθωση, έναν αγώνα που ο ΑΠΟΕΛ πρέπει να κερδίσει αν δεν θέλει να χάσει νωρίς το τραίνο της κορυφής.
Ο Γιώργος Δώνης κράτησε το 3-4-3 ως σχηματισμό ρίχνοντας στο παιχνίδι πολλούς επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές. Ουσιαστικά πέραν από τους 3 αμυντικούς (Μοράις, Μερκής, Βούρος) και τον τερματοφύλακα, οι άλλοι 7 ποδοσφαιριστές είχαν επιθετικές αρετές. Ωστόσο αυτό δεν φάνηκε καθόλου μέσα στο γήπεδο αφού ο ΑΠΟΕΛ ήταν πολύ κακός. Οι «γαλαζοκίτρινοι» έφταναν πολύ δύσκολα στην αντίπαλη περιοχή ενώ γινόντουσαν απειλητικοί μόνο με σέντρες από αριστερά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα για ένα ολόκληρο ημίχρονο να μην ανησυχήσουν καθόλου τον Βεσελόφσκι. Ο Φακούντο Μπερτόλιο, σε αντίθεση με τον Τόμι Ορ, δεν δικαίωσε σε καμία τον προπονητή του που του έδωσε φανέλα βασικού και φυσιολογικά έγινε αλλαγή στο ημίχρονο.
Στο δεύτερο ημίχρονο η είσοδος του Σάλαϊ έδωσε άλλη πνοή στον ΑΠΟΕΛ πάλι δεν γινόταν καθόλου απειλητικός. Μάλιστα στο 59’ δέχθηκε το σοκ μετά από μια φάση αμυντικής αδράνειας αφού ο Μπριτζίτο έπιασε κεφαλιά ανενόχλητος μέσα από την περιοχή και έκανε το 1-0. Το γκολ φαίνεται ότι ξύπνησε τους «γαλαζοκίτρινους» που άρχισαν να φτιάχνουν αμέσως φάσεις και να φλερτάρουν με την ισοφάριση. Αυτή τελικά ήρθε όταν ο Σάλαϊ έκανε φανταστική ενέργεια και έδωσε στον Ζαχίντ που έκανε γύρισμα στην περιοχή γνωρίζοντας πως είτε αυτογκόλ θα έμπαινε, όπως και έγινε, είτε ένας συμπαίκτης του θα έσπρωχνε την μπάλα στο πλεκτό (καραδοκούσε ο Ποτέ). Τα τελευταία 20 λεπτά οι παίκτες του Γιώργου Δώνη κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια και το γκολ ήρθε μετά από ένα κλέψιμο του Εμπεσίλιο (έκανε φάουλ στην φάση) και ωραία ατομική του ενέργεια που κατέληξε σε πάσα στον Ζαχίντ που με σουτ και δόση τύχης έβαλε τον ΑΠΟΕΛ μπροστά στο σκορ.
Βέβαια η νίκη δεν πρέπει να κρύψει τα προβλήματα των «γαλαζοκιτρίνων» κάτω από το χαλί. Οι ποδοσφαιριστές του Γιώργου Δώνη παρουσιάστηκαν σχεδόν αδιάφοροι για 60 λεπτά και μόνο όταν βρέθηκαν πίσω στο σκορ και προ του φάσματος νέων χαμένων βαθμών αποφάσισαν να πάρουν μπρος. Η ευθύνη πάντα βαραίνει κυρίως τον προπονητή και μετά τους ποδοσφαιριστές, το σύστημα του 3-4-3 φαίνεται ότι κάνει τον ΑΠΟΕΛ προβλέψιμο και κάποιες φορές ανούσιο. Ωστόσο υπεύθυνος δεν είναι μόνο ο Γιώργος Δώνης αλλά και οι ποδοσφαιριστές που δεν γίνεται να παρουσιάζονται αδιάφοροι, βέβαια ίσως να εμπίπτει και αυτό στις ευθύνες του Ελλαδίτη.
Πάντως οι δηλώσεις του μετά το τέλος του αγώνα δεν ήταν τυχαίες. Σκόπιμα ευχαρίστησε τους οργανωμένους που δεν σταμάτησαν λεπτό να τραγουδούν θέλοντας έτσι να στείλει και ένα μήνυμα στις άλλες κερκίδες που διαρκώς μουρμουρούσαν και σε κάποιες περιπτώσεις γιουχάισαν και ποδοσφαιριστές. Σίγουρα τέτοιες συμπεριφορές εν ώρα αγώνα δεν βοηθούν την ομάδα, ωστόσο κανείς δεν μπορεί και να τους αδικήσει αφού αυτό που έβλεπαν για 60 λεπτά ήταν ένα δράμα.
Πλέον η προσοχή στρέφεται στην Ανόρθωση και αν ο ΑΠΟΕΛ θέλει να πάρει την νίκη τότε πρέπει να αλλάξει πολλά.
