Η δεύτερη θητεία του Ρόνι Λέβι στον πάγκο της Ανόρθωσης έχει περισσότερες διαφορές παρά ομοιότητες και μια από τις πιο βασικές εντοπίζεται στο αγωνιστικό πλάνο της ομάδας. Πριν πέντε χρόνια, ο Ισραηλινός τεχνικός είχε να διαχειριστεί ένα πιο ποιοτικό και πιο μεγάλο ρόστερ, στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν σπουδαία επιθετικά όπλα, πάνω στα οποία στηρίχθηκε και η τακτική.
Έχοντας στη φαρέτρα του «βέλη» όπως οι Κάλβο, Λαβόρδε, Ρέζεκ και Ινζχάγκι, ο Λέβι είχε λανσάρει ένα σχηματισμό με δύο κεντρικούς επιθετικούς, με την τετράδα αυτή να υποστηρίζεται από τον παραγωγικό Σπατάτσιο. Η αδυναμία αναπλήρωσης των απουσιών αλλά και το αναμενόμενο ντεφορμάρισμα κάποιων μονάδων ήταν ένας από τους λόγους που οδήγησαν σε κατάρρευση μετά την 19η αγωνιστική και εν τέλει στην απώλεια ενός τίτλου που φάνταζε πιο εφικτός από ποτέ.
Επιστρέφοντας στο 2017, η φιλοσοφία του Ισραηλινού τεχνικού έχει αλλάξει, δίνοντας έμφαση στα μετόπισθεν. Πλην του γκολ που δέχθηκε ο Αρούς στην πρεμιέρα απέναντι στη Νέα Σαλαμίνα, οι κυανόλευκοι δεν χρειάστηκε να μαζέψουν τη μπάλα από το πλεκτό τους απέναντι σε Άρη, Αλκή, ΑΠΟΕΛ και Δόξα. Εύκολα ή δύσκολα, ένα η περισσότερα γκολ σημειώνονται και κάπως έτσι η «Μεγάλη Κυρία» απολαμβάνει τη μοναξιά της κορυφής και μάλιστα μεαπόσταση ασφαλείας από την δεύτερη ΑΕΚ.
Ενδεχομένως το ρητό που υποστηρίζει ότι η άμυνα φέρνει τις διακρίσεις να βρίσκεται στο μυαλό του Ρόνι Λέβι ο οποίος πιστώνεται την συνεχή βελτίωση της Ανόρθωσης η οποία παραητρείται από αγωνιστική σε αγωνιστική.
