Ο Αύγουστος ήδη μας αποχαιρετά και μαζί κλείνουν και οι μεταγραφές με την Ανόρθωση να τρέχει για να διορθώσει πράγματα που είναι φανερό πια πως δεν διορθώνονται από το υπάρχον έμψυχο δυναμικό.
Η ομάδα είχε αρκετές δικαιολογίες που καθυστέρησε να ξεκινήσει να χτίζεται, τα διοικητικά η σημαντικότερη, αλλά κάποια πράγματα ήταν φανερά από την Πολωνία ακόμα και παραμένουν άλυτα προβλήματα.
Βασικότερο εξ αυτών το γεγονός πως το γκολ είναι μια υπερβολικά δύσκολη υπόθεση και στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν το πρόβλημα μεγάλωσε αντί να καλυφθεί. Από την προετοιμασία στην Πολωνία άρχισε να ψιθυρίζεται, σε φιλικά όπως με Ερμή και Δόξα διαπιστώθηκε και πλέον μετά την πρεμιέρα «φωνάζει».
Από πολλές απόψεις, ο Ίσμαελ Γκονζάλβες έδειξε να είναι σε καλύτερη κατάσταση όμως για να ξαναγίνει αναντικατάστατος πρέπει να επανέλθει στην αποτελεσματικότητα που είχε το δεύτερο μισό της περιόδου 2014-15 όταν και πρωτοήρθε. Ο Ίσμα με τη Νέα Σαλαμίνα δυσκολεύτηκε πολύ και να πάρει μπάλα αλλά και να γίνει ουσιαστικός όταν την είχε στα πόδια του. Ο Αϊράμ ήρθε για να δώσει λύση αλλά πρέπει να ετοιμαστεί και να έρθει σε φόρμα, κάτι που στην Πολωνία του πήρε καιρό για να το κάνει. Θυμίζουμε μόνο πόσο τράβηξε την ομάδα στα πρώτα ματς πέρσι ο Ντλοβού: είχε τέσσερα στα πρώτα δυο.
Μέχρι τότε, υπάρχει μια αφύσικη εξάρτηση στον Ράγιος και τις εμπνεύσεις του για να γίνει κάτι καλό. Μπορούσε να μπει εκείνο το μαγικό που δοκίμασε και η Ανόρθωση να κέρδιζε. Δε θα άλλαζε όμως την ουσία πως η ομάδα θέλει προσθήκη ποιότητας μεσοεπιθετικά. Ο Σεχού είναι μια περίπτωση που την περιμένουν να κλείσει θετικά, ενώ μέχρι την Τετάρτη θα κοιτάξουν σίγουρα και για κάτι ακόμα.
Εννοείται, με τις ανάλογες αποχωρήσεις.
