Ο αγώνας με τη Δόξα όπως γράψαμε ξανά άφησε κάποια θετικά στοιχεία για την ΑΕΛ. Πέραν της νίκης και των τριών βαθμών, το πιο σημαντικό ήταν το 90λεπτο του Ντόσα Τζούνιορ. Ένα 90λεπτο το οποίο είχε ανάγκη ο Ντόσα αλλά και γενικότερα η ΑΕΛ.
Αναμφίβολα ο Ντόσα Τζούνιορ είναι ο πιο ποιοτικός αμυντικός της ΑΕΛ. Το πάθος του, η εξυπνάδα του, η δύναμη του, η ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι και όλα τα στοιχεία που τον συνοδεύουν τον κάνουν μια πολύτιμη μονάδα για τον Μπαλταζάρ. Όμως ο τραυματισμός που είχε από τον Φεβρουάριο τον κράτησε εκτός για 7 μήνες.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο Τζούνιορ χρειάζεται χρόνο. Και αυτό φάνηκε στο τελευταίο παιχνίδι. Όμως αυτό είναι φυσιολογικό. Όταν προέρχεσαι από τέτοια αποχή, είναι δεδομένο πως χρειάζεσαι χρόνο ώστε να βρεις τα πατήματα σου. Παιχνίδι με παιχνίδι ο Τζούνιορ θα ανεβάζει στροφές, θα πιάσει ρυθμό και θα βοηθήσει την ΑΕΛ να πετύχει τους στόχους της.
Ο Μπαλταζάρ πάντως έχει μια πολύτιμη μονάδα πλέον στην ομάδα. Ο Τζούνιορ μαζί με τον Λαφράνς μπορούν να αποτελέσουν ένα εξαιρετικό αμυντικό δίδυμο. Μάλιστα αν οι δυο τους δέσουν θα είναι από τα καλύτερα δίδυμα στην Κύπρο. Σίγουρα όπως έχουμε πει ο Τζούνιορ χρειάζεται χρόνο, όμως η αρχή έχει γίνει και το «νερό μπήκε στο αυλάκι». Ο Ντόσα που εδώ και καιρό ήταν θηρίο ανήμερο στο κλουβί, πλέον θα μπορέσει να βγάλει όλα όσα ξέρει στο γήπεδο. Κερδισμένη βέβαια είναι η ΑΕΛ.
