Εφραίμ Γεωργίου
Στο φετινό πρωτάθλημα ο στόχος της ΑΕΛ ήταν ξεκάθαρος από την αρχή. Η έξοδος στην Ευρώπη και φυσικά να το παλέψει για το καλύτερο τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο κύπελλο. Παρά τη μείωση του μπάτζετ ο Μπαλταζάρ έχτισε μια ομάδα που σίγουρα πολλοί θα ζήλευαν.
Ο χαμηλός μέσος όρος ηλικίας δείχνει πως αυτή η ομάδα έχει μέλλον. Ένα από τα προβλήματα όμως που έπρεπε να αντιμετωπίσει ο Μπαλταζάρ ήταν η έλλειψη πολλών εμπειριών και φυσικά το να δέσει η φετινή ΑΕΛ ως ομάδα. Όμως με το πέρασμα του χρόνου φαίνεται πως ο τεχνικός της ΑΕΛ έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα σύνολο όπως το ήθελε.
Ένα σύνολο που παλεύει το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και που δίνει ότι μπορεί στο γήπεδο. Σίγουρα αδυναμίες υπάρχουν, όμως αυτό δεν μειώνει την προσπάθεια. Χαρακτηριστικό είναι πως οι παίκτες της ΑΕΛ το παλεύουν μέχρι τελικής πτώσης. Η ομάδα σε δώδεκα παιχνίδια έχει σκοράρει δεκαπέντε φορές, κάτι που χρίζει βελτίωσης, όμως αν υπολογίσει κανείς πως τα εφτά από τα δεκαπέντε τα σκόραρε στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα (75’ – 90’), τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως όντως οι παίκτες του Μπαλταζάρ το παλεύουν μέχρι τέλους.
Αυτό σίγουρα είναι κέρδος για τους «Λέοντες». Είναι σημαντικό για μια ομάδα να το παλεύει μέχρι τέλους. Δείχνει πως οι παίκτες πιστεύουν στον εαυτό τους, πως έχουν τον κατάλληλο προπονητή που τους εμπνέει. Έτσι είναι ξεκάθαρο πως η ΑΕΛ θα το παλέψει μέχρι τέλους για το στόχο της Ευρώπης και μάλιστα με όλα τα θετικά που την συνοδεύουν και φυσικά αν υπάρξει η κατάλληλη ενίσχυση τότε ο στόχος θα είναι ένα βήμα πιο κοντά.
