Χρήστος Ζαβός
Ο ένας με τη χύτρα. Ο άλλος με τα τρισδιάστατα πανό. Ο άλλος με τον Πάμπο και τη μανίκα. Ο άλλος με τα πριμ του Σόφο. Ο Μάριος στα κάγκελα. Ο Σιέλης το ίδιο. Ο Ντόσα το βιολί του. Ο Μάρκο τους χορούς του. Ήρθε και ο «σενιόρ» Αρουαμπαρένα και τρελάθηκε ο κόσμος μια και καλή.
Ήταν Σάββατο βράδυ και νόμιζες ότι ήταν Τσικνοπέμπτη. Και αρχίσαμε πάλι με το 12. Που να μείνουν μαύρα με το 12. Με το 17 τι κάνουμε; Αυτό είναι το θέμα.
Τι κάνουμε το 17; Κοίτα, τέτοιες νίκες είναι αλήθεια ότι σου ξύνουν τη μνήμη. Σε τσιγκλούν. Επαναφέρουν θύμισες και εμπειρίες. Αυτά για τους οπαδούς. Που παρεμπιπτόντως έκαναν Σαββατόβραδο show στην ανατολική.
Με την ομάδα τι γίνεται. Άσε με να ευλογήσω τα γένια μας. Τι γράφαμε την Παρασκευή;
«Πάω στοίχημα όσα θες ότι θα προβεί σε αλλαγές. Ποιες μπορεί να είναι αυτές; Μήπως ο Αϊρόσα; Μήπως κάπου εκεί στο δεξί εξτρέμ; Κάτι μου λέει ότι θα «πειράξει» τη μεσαία γραμμή. Κάπου εκεί θα κάνει την αλλαγή του…». Αυτά γράφαμε χωρίς να έχουμε μιλήσει με κανένα. Αυτή είναι η δουλειά μας . Να προσπαθούμε να μπαίνουμε όσο γίνεται στο μυαλό του Πάμπου.
Και τι κάνει ο αθεόφοβος ; Κοίταξε στο ντουλάπι του και επέλεξε ότι υλικό διέθετε από το 12. Έχω Μάριο, έχω Μάρκο, έχω και Ντόσα… όλοι μέσα. Και ξεκινάμε από κει. Ο Μάρκο πάει στο φυσικό του χώρο με σκοπό να εξουδετερώσει ότι κινείτο στη μεριά του. Ο Μάριος φορά το περιβραχιόνιο πάει δίπλα στο Σοάρες και κινείται κάτι σαν τρίτο στόπερ. Λίμπερο ένα πράγμα όπως ο Μάκης ο Σωκράτους. Για το Ντόσα δεν χρειάζεται να γράψουμε κάτι. Τα ξέρεις, τα γνωρίζεις από πρώτο χέρι. Άμα δεν ήταν παίκτης της ομάδας θα σήκωνε τα σχοινιά για ν’ ανέβει το πανό με το Λέοντα.
Κάνοντας τις αλλαγές με Μάριο και Μάρκο η ομάδα αποκτά χαρακτήρα και εμπειρία. Και κάνει μια ακόμη αλλαγή, περίεργη μεν αλλά του βγαίνει. Αφήνει εκτός τον Μπουένο που ξέρει ότι δεν θα του βγάλει τρέξιμο και πάει τον «ψυχάκια» Λούκας επιτελικό χαφ. Το «ψυχάκιας» με την καλή έννοια για να μην παρεξηγηθούμε. Σου έγραφα μετά το ματς με την Καρμιώτισσα ότι δεν κατάλαβα ποια είναι η θέση του. Μισό εξάρι, μισό οχτάρι, μισό δεκάρι. Ούτε και θα καταλάβουμε απ’ ότι κατάλαβα. Είναι τέτοιο στο ποδοσφαιρικό του σκαρί που δύσκολα θα τον μαντρώσεις. Λοιπόν τον έκανε δεκάρι. Άντε τώρα να βρεις λογική. Του παίρνει κανά μισάωρο να καταλάβει τι γίνεται και μετά ο «ψυχάκιας» τρώει το γήπεδο. Άμα βάλεις κάμερα πάνω του θα λείψει η μπαταρία.
Είναι τέτοιο το πλάνο του Πάμπου που το πρώτο μισάωρο, ούτε και οι παίκτες της ΑΕΛ, ούτε και οι παίκτες του Απόλλωνα καταλαβαίνουν τι γίνεται. Το πάει στη δύναμη και στο πάθος. Επ’ αυτού παρασύρει και τον αντίπαλο που είναι αποδεδειγμένα πιο αδύνατος σ’ αυτούς τους τομείς.
Να με συγχωρέσεις κιόλας. Οι περισσότεροι λεν ότι ο Λούκας ήταν ο καλύτερος παίκτης, αλλά έχω μια διαφωνία. Ο καλύτερος παίκτης για την ΑΕΛ από την αρχή της σεζόν αλλά και στο ντέρμπι ήταν ο Σοάρες. Απίστευτα πράγματα. Ασίστ με τη Καρμιώτισσα, γκολ με τον Απόλλωνα και μια συνεχή δύναμη στον άξονα για την ομάδα. Κατ’ εμέ το ξαναγράφω μέχρι στιγμής ο mvp της ομάδας. Και άμα θες χρεώνουμε τη μεταμόρφωση του στον Πάμπο. Μάγκας και μπράβο του.
Λοιπόν γράφαμε για τη δύναμη και το πάθος. Έλα όμως που δεν παίρνεις αποκλειστικά τα παιγνίδια από τα δύο αυτά στοιχεία. Θες και ποιότητα. Η σέντρα του Φορτούνα, το κεφάλι του Αρουαμπαρένα και ο τρόπος που κρατά τη μπάλα ο Σαβανέ όταν έρχεται στα χαφ… με συγχωρείς αλλά έχεις το δικαίωμα να λες ότι η ομάδα έχει και ποιότητα.
Για τον Φορτούνα θα πω το εξής. Κύριε Σόφο, σου γράφει ένα Σοφοκλεϊκός. Από σήμερα ψάξε τον τρόπο να τον κρατήσεις στην ομάδα. Πάρε Μπράγκα, πάρε Καραβίδα και ξηγήσου. Αυτός ο παίκτης πρέπει να προστεθεί στα περιουσιακά στοιχεία της ομάδας. Από σήμερα πάρε τηλέφωνο και μην το σκεφτείς καθόλου.
Για τον Ισπανό. Εξέπληξε. Και είναι μεγάλο το ζήτημα με δαύτον. Γιατί άμα όντως διαθέτει αυτό το ένστικτο του killer, έτσι όπως το εξέφρασε απέναντι από τον συμπολίτη, τότε η ομάδα ανεβαίνει άλλο επίπεδο. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα θέμα με τον επιθετικό. Άμα ο «σενιόρ» Μιγκέλ Αρουαμπαρένα είναι τέτοιος, τότε μιλάμε για ωραία πράγματα.
Τώρα τι γίνεται από δω και πέρα; Δεν ξέρω αλλά η ομάδα είναι σε καλό δρόμο. Έχει ντέρμπι στο Παπαδόπουλος την άλλη εβδομάδα και όποιος υποτιμά το παιγνίδι… κοιμάται και μάλιστα βαθιά. Άμα όμως η ομάδα περάσει από κει μέσα με κεφαλιά του Ντόσα, τότε το 12 μπαίνει στο 17 και γινόμαστε όλοι «Λούκας». Θα τρέχουμε δηλαδή από δω και από κεί, μέχρι να δούμε που θα βγούμε.
