Το κλείσιμο ενός κεφαλαίου συνοδεύεται από το άνοιγμα ενός άλλου και στην περίπτωση της ΑΕΚ το ευρωπαϊκό έκλεισε το βράδυ της Πέμπτης και το κυπριακό ανοίγει την Κυριακή. Απογοήτευση από τη δεύτερη σερί αποτυχημένη προσπάθεια για είσοδο στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ σαφώς και υπάρχει, μιας και το πλάνο της τελευταίας τριετίας αποδίδει μεν καρπούς, αλλά δεν έχει συνοδευτεί ακόμη από μια μεγάλη διάκριση.
Οι εντυπώσεις δεν μπορούν να είναι αυτοσκοπός για μια ομάδα με τα άλματα προόδου που πραγματοποίησαν οι Λαρνακείς τα τελευταία χρόνια με τον Χάβι Ρόκα ως τεχνικό διευθυντή. Γι' αυτό ακριβώς ο αποκλεισμός από την Βικτόρια Πλζεν αφήνει μια πικρή και όχι γλυκόπικρη γεύση, μιας και ο πρώτος στόχος της χρονιάς δεν επιτεύχθηκε. Άλλωστε από επίσημα χείλη οι απαιτήσεις από προπονητή και ποδοσφαιριστές ήταν υψηλές και ακόμα και το ρόστερ δομήθηκε με τρόπο που να μπορέσει να αντεπεξέλθει σε αγώνες πολυάριθμους, εντός και εκτός συνόρων.
Πλέον όμως, θέλοντας και μη, η προσοχή στρέφεται στην προσπάθεια ανέλιξης στην κορυφή του πρωταθλήματος, με το φλερτ να εντείνεται από χρόνο σε χρόνο. Πέρσι οι Λαρνακείς έφτασαν και πάλι στην πηγή αλλά δεν ήπιαν το νέκταρ του τίτλου και τουλάχιστον όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, η έλλειψη βάθους στο ρόστερ ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Το στοιχείο αυτό διορθώθηκε με προσθήκη πρωτοκλασάτων επιλογών όπως ο Νάτσο Κάσες, αλλά και επιλογών καταλόγου βήτα όπως ο Ρώσος Πάνκοφ.
Τώρα πλέον η σκυτάλη περνά στον Ιμανόλ Ιδιακέθ ο οποίος καλείται να παντρέψει παλιούς και νέους ποδοσφαιριστές ώστε η ΑΕΚ να έχει την ποιότητα αλλά και τη φρεσκάδα να αντέξει στο φετινό μαραθώνιο.
