Μετά από κάθε αγωνιστική αποτυχία, η πλειοψηφία των οπαδών της ΑΕΚ ασκούν κριτική που φτάνει στα όρια του μηδενισμού και η ήττα από τον Απόλλων στη Λεμεσό δεν αποτελεί εξαίρεση. Το έχει η μοίρα του Ιμανόλ Ιδιακέθ τη μια εβδομάδα να αποθεώνεται ως... στρατηγός και την επομένη να κατηγορείται για τις αγωνιστικές του επιλογές και τις «εμμονές» που παρουσιάζει ως προς τη διαχείριση αγώνων.
Η αλήθεια είναι ότι η απόσταση από την κορυφή είναι πλέον τέτοια που δεν επιτρέπει στους κιτρινοπράσινους να ορίζουν τη δική τους μοίρα, αναμένοντας πλέον απώλειες από τους προπορευόμενους. Η αυτοπεποίθηση με την οποίαν ταξίδεψαν 600 περίπου φίλοι της ΑΕΚ στη Λεμεσό δεν διατηρήθηκε στο ταξίδι της επιστροφής μιας και η ήττα ήρθε με τρόπο που ενόχλησε καθώς ουσιαστικά σε κανένα σημείο της αναμέτρησης, η ομάδα του Ιμανόλ Ιδιακέθ δεν επιβλήθηκε του αντίπαλού της.
Οι αυξομειώσεις στο κλίμα που επικρατεί στις τάξεις των οπαδών των κιτρινοπράσινων αποτελούν φέτος τον κανόνα παρά την εξαίρεση, σε σημείο που η αντιμετώπιση αυτή είναι κουραστική. Πέραν του ότι δεν είναι λογικό μέσα σε ενενήντα λεπτά, πρόσωπα και καταστάσεις να πραγματοποιούν βουτία στην υπόλειψη του κόσμου, δεν είναι και βοηθητικό για την ομάδα.
Σαφέστατα αν και αυτή η χρονιά περάσει χωρίς διάκριση και χωρίς κάτι χειροπιαστό για την ΑΕΚ, η αυτοκριτική θα είναι πιο αυστηρή.
