Η εμφάνιση της ΑΕΚ που (δεν) παρουσιάστηκε χθες στο ΓΣΠ, παίρνει την ομάδα της Λάρνακας πολλά χρόνια πίσω μια και τα πέντε γκολ παθητικό φαντάζουν βαρετά και ασήκωτα. Συγκεκριμένα, η ομάδα του Ιμανόλ Ιδιακέθ δέχθηκε σε ένα και μόνο παιχνίδι, όσα γκολ δέχθηκε στο φετινό της οδοιπορικό εντός και εκτός συνόρων, κλονίζοντας την συμπαγή εικόνα που έκτισε με κόπο.
Ήταν ένας από εκείνους τους αγώνες που όλα πήγαν στραβά, με τον αντίπαλο να σκοράρει μια φορά με σουτ που αλλοιώθηκε σε σώμα αμυντικού και άλλη μια με αυτογκόλ από το κεφάλι του Μόισοφ. Η αμυντική τετράδα που επέλεξε να παρατάξει ο προπονητής με την έναρξη της αναμέτρησης, φάνηκε να μην είναι λειτουργική με την Ομόνοια να κτυπά ουκ ολίγες φορές από το κέντρο της άμυνας. Άλλωστε η επιστράτευση του Χέφελ αντί του Νέλσον μόλις στο 39ο λεπτό, υποδεικνύει και την παραδοχή από πλευράς Ιδιακέθ για το πλάνο που δεν υλοποιήθηκε στον αγωνιστικό χώρο.
Υποτονική μπορεί να χαρακτηριστεί η λειτουργία της γραμμής κρούσης με τον Μυτίδη να μη μπορεί σε καμία περίπτωση να προσφέρει όσα μπορούν οι Τολεμές και Τρισκόφσκι. Το σημείο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί και ως αναφοράς μιας και η θέση του κεντρικού επιθετικού είναι καλυμμένη ποσοτικά, αλλά ίσως όχι και τόσο ποιοτικά. Βέβαια απέναντι σε έναν τόσο έμπειρο και συνάμα πληγωμένο αντίπαλο, φαίνεται ότι οι Λαρνακείς βρέθηκαν τη λάθος στιγμή σε λάθος χώρο, πληρώνοντας το μάρμαρο.
Από εκεί και πέρα η ήττα (και η έκτασή της) πρέπει να τύχει προσεκτικής διαχείρισης μιας και η νέα αγωνιστική υποχρέωση απέχει μόλις δύο ημέρες. Τα δεδομένα δεν διαφέρουν ιδιαίτερα μιας και η ΑΕΚ θα βρει ξανά απέναντί της μια πληγωμένη ομάδα, με την υποσημείωση βέβαια ότι και η ίδια θα προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές της.
