Μετά από έξι αγώνες στους οποίους η ΑΕΚ συγκέντρωσε οριακά διψήφιο αριθμό βαθμών, τα περιθώρια βελτίωσης είναι πολλά. Ιδιαίτερα στην τελευταία τριάδα αγώνων, οι Λαρνακείς δεν έδειξαν το πρόσωπο που συνήθισαν τουλάχιστον την τελευταία τριετία, με αποτέλεσμα να χαθεί έδαφος το οποίο όμως σαφώς και είναι αναπληρώσιμο.
Ένας από τους τομείς που χρίζουν βελτίωσης είναι αυτός του σκοραρίσματος με την ομάδα του Ιμανόλ Ιδιακέθ να έχει βρει το δρόμο προς τα αντίπαλα δίκτυα, δέκα φορές γεγονός που συνεπάγεται με ένα μέσο όρο που οριακά ξεπερνά το ενάμιση γκολ ανά παιχνίδι. Αν μάλιστα σε αυτόν προσμετρηθούν και τα εφτά γκολ παθητικό που αναλογούν σε περίπου ένα ανά αγώνα, τότε και η στατιστική πλευρά μα μαρτυρά ότι όταν η ΑΕΚ κερδίζει, το κάνει οριακά.
Μια εξάδα ποδοσφαιριστών είναι αυτή που επιστράτευσε είτε το πόδι, είτε το κεφάλι ώστε να καταφέρει να κάνει ζημιά στον αντίπαλο. Στη γραμμή κρούσης δεσπόζει η παρουσία του Φλοριάν Τολεμές ο οποίος αριθμεί τρία γκολ, τα οποία όμως σημειώθηκαν σε δύο αγώνες. Από ένα ζευγάρι γκολ πέτυχαν ο κεφαλοσφαιριστής Ντάνιελ Μόισοφ και ο πολυσύνθετος μέσος Χόρχε Λαρένα από απευθείας εκτέλεση φάουλ.
Από εκεί και πέρα το λιθαράκι τους στον τομέα του σκοραρίσματο ς έβαλαν και οι Ακοράν, Τρισκόφσκι και Μυτίδης, με τους δύο τελευταίους να φορτώνουν την εστία του Ερμή. Συμπερασματικά, πλην του αγώνα με την ουραγό ομάδα της Αραδίππου, οι Λαρνακείς δεν κατάφεραν να πετύχουν αριθμό γκολ που θα τους επέτρεπε να κλειδώσουν μια αναμέτρηση.
Η συνδρομή περισσότερων ποδοσφαιριστών οι οποίοι έδειξαν τις τελευταίας σεζόν ότι μπορούν να σκοράρουν είναι απαραίτητοι, όπως είναι οι Τομάς, Καταλά και Τέτε. Στον τομέα αυτών, σαφώς και μπορούν να συνεισφέρει και το κυπριακό δίδυμο των Ρουσία-Χαραλαμπίδη, οι οποίοι όμως έχουν περιορισμένο χρόνο συμμετοχής.
