Όσο ο χρόνος κυλούσε και το δεύτερο γκολ δεν ερχόταν το απόγευμα της Κυριακής στην «ΑΕΚ Αρένα», οι μνήμες από τους σκόρπιους βαθμούς στο φινάλε των περσινών αγώνων, ζωντάνευαν στο μυαλό των κιτρινοπράσινων ποδοσφαιριστών και οπαδών. Παρά το γεγονός ότι οι Λαρνακείς κυριάρχησαν στις πλείστες στατιστικές κατηγορίες με ενδεικτικό το 71% ποσοστό κατοχής του πρώτου ημιχρόνου, έδειξαν πρόβλημα στην τελική προσπάθεια με αποτέλεσμα να ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί.
Εν τέλει το δεύτερο ήρθε στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων δια ποδός Ακοράν και κάπου εκεί ουσιαστικά οι καρδιές επέστρεψαν στη θέση τους. Η ανακούφιση ήταν τέτοια που έφερε και την σταδιακή αποχώρηση των φίλων της ΑΕΚ από το γήπεδο και αφού πλέον ήταν σίγουροι για την κατάκτηση του πρώτου τριπόντου της χρονιάς.
Το εκτεταμένο ροτέισον όπως και η συμπερίληψη δύο νέων μονάδων στο αρχικό σχήμα όπως οι Κάσες και Νέλσον μπορούν να αποτελέσουν ελαφρυντικά, όπως και το γεγονός ότι το θέαμα περνούσε σε δεύτερη μοίρα. Η ουσία κατέληξε στο τσεπάκι του Ιμανόλ Ιδιακέθ ο οποίος είδε μια φρεσκαρισμένη εντεκάδα να επιστρέφει στο μονοπάτι των επιτυχιών και να βγάζει αντίδραση μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό.
Σαφέστατα τα περσινά αντιπαραδείγματα είναι εκεί για να θυμίζουν ότι κάθε αγώνας τελειώνει με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή και ότι το περσινό ταμείο θα ήταν πολύ πιο πλούσιο αν δεν χάνονταν οι βαθμοί στις καθυστερήσεις με ΑΕΖ και ΑΕΛ.
