Για μια ομάδα που μετρά σε διάστημα ενάμιση μήνα, δεκατέσσερις αγώνες, η διακοπή του πρωταθλήματος έρχεται γάντι, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Μετά τους οκτώ αγώνες για την Ευρώπη και τους έξι για το πρωτάθλημα, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έχουν επιτέλους το χρόνο να πάρουν ανάσες και να παρουσιαστούν φρεσκαρισμένοι στη συνέχεια.
Παρόλο που ο Ιμανόλ Ιδιακέθ χρησιμοποίησε εκτεταμένα το ροτέισον στην τελευταία πεντάδα αγώνων, υπήρχαν οι ποδοσφαιριστές εκείνοι που τράβηξαν πολύ περισσότερο κουπί από άλλους. Αναντικατάστατος ο Μίνιο, απαραίτητοι οι Μουρίγιο-Μόισοφ λόγω του τραυματισμού του Καταλά, αδιάσπαστο δίδυμο αυτό των Λαρένα-Τομάς, ενώ φανέλα βασικού έπαιρναν σταθερά οι Άλβες, Τρισκόφσκι και Τέτε.
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών ήταν στην ομάδα και την περσινή χρονιά, με τον προπονητή να αναζητεί οφέλη από τους νεαποκτηθέντες, εισάγοντας τους σταθερά στην ενδεκάδα. Τρανό παράδειγμα ο Ακοράν, το γκολ του οποίου έσπασε την δεκαετή (και βάλε) αρνητική παράδοση στο «Αμμόχωστος».
