24sports team
Το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν έχει απογοητεύσει κανέναν μέχρι τώρα. Το θέαμα είναι από ικανοποιητικό ως αρκετά καλό, οι εκπλήξεις δεν λείπουν, ούτε τα όμορφα γκολ. Και όπως κάθε διοργάνωση, υπάρχουν οι πρωταγωνιστές που κάνουν τη διαφορά. Το sportfm.gr συνέθεσε την κορυφαία ενδεκάδα, με βάση τους παίκτες που έχουν ξεχωρίσει ανά θέση. Κάποιοι θα συμφωνήσουν, κάποιοι θα διαφωνήσουν… Δεν έχει σημασία. Κάθε συζήτηση για μπάλα είναι ενδιαφέρουσα. Ιδού, λοιπόν, οι δικές μας επιλογές για ένα σχήμα 3-4-3.
Τερματοφύλακας:
Φερνάντο Μουσλέρα (Ουρουγουάη)
Μπορεί ποτέ να μην έκανε την καριέρα που περίμεναν πολλοί, μπορεί να μοιάζει ακόμη με… έφηβο αν κι έχει πατήσει τα 32, ωστόσο ο Φερνάντο Μουσλέρα κερδίζει τη θέση εν μέσω όχι πολύ υψηλού ανταγωνισμού. Ο γκολκίπερ της Γαλατάσαραϊ έχει μεν την τύχη να θωρακίζεται από το δίδυμο Γοδίν-Χιμένες, ωστόσο όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί για να κρατήσει το μηδέν για την Ουρουγουάη, μοναδική ομάδα που δεν έχει δει τα δίχτυα της να κουνιούνται σε αυτό το Μουντιάλ.
Κέντρο Άμυνας
Γέρι Μίνα (Κολομβία)
Στην Μπαρτσελόνα θεωρήθηκε «άγουρος» και πήρε λιγοστές ευκαιρίες από τη στιγμή που μετακόμισε εκεί το χειμώνα, αλλά σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο έκανε upgrade. Ο πανύψηλος στόπερ (1,95μ.) όχι απλώς βοήθησε την ομάδα του ανασταλτικά, αλλά πέτυχε και δύο γκολ-χρυσάφι, αμφότερα με κεφαλιές, στις νίκες απέναντι σε Κολομβία και Σενεγάλη που ουσιαστικά χάρισαν την πρόκριση στην ομάδα του.
Αντρέας Γκράνκβιστ (Σουηδία)
Άλλη μια παρουσία-έκπληξη. Ίσως στην τελευταία του παρουσία σε υψηλό επίπεδο, αφού στα 33 αποφάσισε να αφήσει την Κράσνονταρ για να επιστρέψει στη Χέλσινγκμποργκ που τον ανέδειξε, ο Αντρέας Γκράνκβιστ είναι από τους βασικούς λόγους που η Σουηδία πέρασε και μάλιστα σαν πρώτη του ομίλου της στους «16». Όχι μόνο επειδή «καθάρισε» τις περισσότερες φάσεις στην άμυνα, αλλά και γιατί με εκτελέσεις που θα ζήλευαν «δεκάρια» παλιάς κοπής μετέτρεψε σε γκολ τα δύο πέναλτι που κέρδισε η ομάδα του.
Ντιέγκο Γοδίν (Ουρουγουάη)
Με μια λέξη… εγγύηση! Ο στυλοβάτης της άμυνας της Ατλέτικο Μαδρίτης κάνει το ίδιο και στην εθνική Ουρουγουάης. Με παρτενέρ του, όπως και στους ροχιμπλάνκος, τον Χοσέ Χιμένες, σκουπίζει ό,τι κινείται ή… πετά προς την περιοχή της Ουρουγουάης και είναι από τους λόγους που υπάρχει «κουλουράκι» στο παθητικό της ομάδας του στην πρώτη φάση του Μουντιάλ. Συν τοις άλλοις είναι διπλή απειλή, αφού οι προωθήσεις του στις στημένες φάσεις σημαίνουν πάντα συναγερμό στα αντίπαλα καρέ.
Μεσαία γραμμή
Σεντρίκ Καντέ (Γαλλία)
Τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από όσα έχουμε δει να κάνει σε Λέστερ και Τσέλσι. Δεν τον πιάνει το μάτι σου, αλλά ο μεσοαμυντικός της Γαλλίας καταπίνει χιλιόμετρα και αντιπάλους αποτελώντας το σημαντικότερο ανάχωμα πριν να φτάσουν οι αντίπαλοι στην εστία του Γιορίς. Και σίγουρα η απόδοσή του είναι κομβική για τους «τρικολόρ» και στο πρώτο νοκ άουτ απέναντι στην Αργεντινή.
Λούκα Μόντριτς (Κροατία)
Δεν περιμέναμε το Μουντιάλ για να διαπιστώσουμε τη μεγάλη του κλάση. Στην καλοκουρδισμένη Κροατία που αφήνει υποσχέσεις για πορεία ανάλογη του 1998, ο Λούκα Μόντριτς είναι ο μαέστρος. Τρέχει ακατάπαυστα, δίνει το ρυθμό, βγάζει ασίστ, άμα λάχει βάζει και γκολάρες όπως αυτή που «ξέρανε» την Αργεντινή. Αν η «χρβάτσκα» προχωρήσει πολύ, σε συνδυασμό και με το τρίτο σερί Champions League τη Ρεάλ, μην αποκλείεται να τον δούμε και με μια Χρυσή Μπάλα στο τέλος…
Φιλίπε Κουτίνιο (Βραζιλία)
Τον Νεϊμάρ περίμεναν όλοι να λάμψει και διαφήμιζαν σαν αστέρι, αλλά εκείνος μέχρι τώρα έχει να επιδείξει αχρείαστες ντρίμπλες και θεαματικές πτώσεις για να κερδίσει σφυρίγματα. Αντίθετα, ο Φιλίπε Κουτίνιο είναι μέχρι τώρα ο πραγματικός ηγέτης της Βραζιλίας. Σκόρερ, δημιουργός, ουσιαστικός και συνάμα καθοριστικός, ο άσος της Μπαρτσελόνα (όπου δεν κατάφερε ακόμη να κάνει τη διαφορά) έχει εξελιχθεί σε βαρόμετρο για τη «σελεσάο» και με τα τηλεκατευθυνόμενα σουτ του είναι μια διαρκής απειλή.
Κρίστιαν Έρικσεν (Δανία)
Τα μπλουζάκια των Δανών πριν το Μουντιάλ έλεγαν όλη την αλήθεια. Δώστε την μπάλα στον Έρικσεν κι αυτός κάτι θα βρει να κάνει. Σε μια ομάδα με περιορισμένο ταλέντο και σε μια εποχή που τα «δεκάρια» μοιάζουν να… πεθαίνουν, ο άσος της Τότεναμ κάνει τα πάντα. Οι μπαλιές του είναι φαρμάκι, τα σουτ του συχνά άπιαστα και αποτελεί την αιτία που οι «Ρόλιγκανς» στις κερκίδες μπορούν να αισιοδοξούν πως η φάση των «16» δεν είναι το ταβάνι τους σε αυτό το Μουντιάλ.
Επιθετικοί
Χάρι Κέιν (Αγγλία)
Χρίστηκε αρχηγός της Αγγλίας πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο, απόφαση που αμφισβητήθηκε, αλλά ο… πρίγκιπας Χάρι έχει πάρει από το χέρι τα «λιοντάρια». Ψυχρός εκτελεστής, έδιωξε το άγχος με τα δύο γκολ στη νίκη της πρεμιέρας επί της Τυνησίας και με πέντε γκολ στο ενεργητικό παίζοντας μόλις σε δύο ματς, έχει ήδη τη μεγαλύτερη συγκομιδή για την Αγγλία από τα έξι τέρματα του Γκάρι Λίνεκερ το 1986.
Ρομέλου Λουκάκου (Βέλγιο)
Σε μια ομάδα που ξεχειλίζει από ταλέντο αλλά συχνά είναι αφελής και φλύαρη, το «τανκ» της Μαν. Γιουνάιτεντ προσφέρει την ουσία των γκολ. Γεμίζει την περιοχή, συνδυάζει δύναμη, ταχύτητα και καλά τελειώματα και ήδη έχει σκοράρει τέσσερις φορές. Κι όταν δεν το κάνει, η παρουσία του και μόνο αρκεί για να απασχολεί μία ολόκληρη άμυνα που απαγορεύεται να τον αγνοήσει γιατί θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία)
Η Πορτογαλία μπορεί να μην έθελξε με το ποδόσφαιρό της, αλλά ούτε και το 2016 το είχε κάνει και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ο άνθρωπος που κάνει τη διαφορά και προσφέρει γκολ με το τσουβάλι σε μια ομάδα που δυσκολεύεται αρκετά στη δημιουργία, λέγεται Κριστιάνο Ρονάλντο. Στα 33 του και μετά από μια (ακόμη) εξουθενωτική σεζόν με τη Ρεάλ, παραμένει ακμαιότατος. Είναι ο βασικός υπεύθυνος για το 3-3 απέναντι στην Ισπανία και τη νίκη επί του Μαρόκου, ενώ το χαμένο πέναλτι και η παραλίγο αποβολή του κόντρα στο Ιράν δεν στοίχισε.
Πηγή: sport-fm.gr
