O Άλβαρο Μοράτα επέλεξε να μη φοράει του χρόνου το «καταραμένο» Νο9. Κι όμως αυτός ο αριθμός είναι γρουσούζικος για τους παίκτες της Τσέλσι στα χρόνια της Πρέμιερ Λιγκ.
Τόνι Κασκαρίνο (1992-1994)
Ο Ιρλανδός επιθετικός που είχε διαπρέψει τη δεκαετία του ’80 με Τζίλιγχαμ και Μίλγουολ, πήγε από τη Σέλτικ στην Τσέλσι το 1992, σε ηλικία 30 ετών. Στο Στάμφορντ Μπριτζ έμεινε δύο χρόνια (πριν φύγει για τη Μαρσέιγ) και σε 40 συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ σημείωσε μόλις 8 τέρματα.
Μαρκ Στάιν (1994-1996)
Πριν παραλάβει το Νο9 από τον Κασκαρίνο, είχε σκοράρει σε επτά συνεχόμενες αναμετρήσεις με την Τσέλσι τη σεζόν 1993-94 (ρεκόρ που έσπασε ο Φαν Νιστελρόι το 2002). Από τότε, όμως, που πήρε αυτό το «καταραμένο» νούμερο, ο Μαρκ Στάιν είδε την καριέρα του να έχει κατακόρυφη πτώση. Το 1994-95 έσωσε κάπως τα προσχήματα (οκτώ γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ), όμως από τότε δεν ξανασκόραρε με τους «μπλε».
Τζιανλούκα Βιάλι (1996-1999)
Με προπονητή τον Ρουντ Γκούλιτ δημιουργήθηκε ιταλική παροικία στην Τσέλσι το 1996, με τους Τζόλα, Ντι Ματέο και Βιάλι. Ο τελευταίος, με την έλευσή του στο Στάμφορντ Μπριτζ πήρε το Νο9 από τον Στάιν, όμως δεν ήταν ο γνωστός... Βιάλι. Στα τρία χρόνια ως παίκτης (έγινε παίκτης-προπονητής και προπονητής) σημείωσε 40 τέρματα σε 78 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Κατέκτησε και το κύπελλο κυπελλούχων, όμως οι εμφανίσεις του δεν ήταν ποτέ ανάλογες με αυτές σε Σαμπντόρια και Γιουβέντους.
Κρις Σάτον (1999-2000)
Δέκα εκατομμύρια λίρες είχε δαπανήσει το 1999 η Τσέλσι για να τον αποκτήσει από την Μπλάκμπερν, όμως ο Άγγλος επιθετικός έμεινε μόλις ένα χρόνο στο Στάμφορντ Μπριτζ. Ο άλλοτε πρώτος σκόρερ της Πρέμιερ Λιγκ σημείωσε μόλις ένα γκολ στο πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα μη δικαιώσει τις προσδοκίες και το καλοκαίρι του 2000 η Τσέλσι να τον παραχωρήσει στην Σέλτικ.
Τζίμι Φλόιντ Χασελμπάινκ (2000-2004)
Ο Ολλανδός αποτελεί την εξαίρεση στον... κανόνα της «κατάρας» με το Νο9 στην Τσέλσι. Η μεταγραφή του από την Ατλέτικο Μαδρίτης κόστισε 15 εκατομμύρια λίρες (ποσό-ρεκόρ τότε για το σύλλογο), με τον Χασελμπάινκ να βγάζει τα λεφτά του και με το παραπάνω, στα τέσσερα χρόνια παραμονής στο Στάμφορντ Μπριτζ. Σε όλες τις διοργανώσεις σημείωσε 88 τέρματα, ενώ τη σεζόν 2000-01 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Πρέμιερ Λιγκ.
Ματέγια Κέζμαν (2004-2005)
Το πρώτο Νο9 της εποχής Μουρίνιο στην Τσέλσι και ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της εποχής του, που όμως δεν είχε ποτέ την εξέλιξη που όλοι περίμεναν. Ο Σέρβος επιθετικός δεν έδεσε ποτέ στο Στάμφορντ Μπριτζ και αφού πέτυχε μόλις 6 γκολ σε 39 εμφανίσεις με τους «μπλε», αποχώρησε από το Λονδίνο, μόλις ένα χρόνο μετά την απόκτησή του από την Αϊντχόφεν.
Ερνάν Κρέσπο (2005-2006)
Άνηκε για πέντε χρόνια στην Τσέλσι, όμως μόλις τα δύο αγωνίστηκε στο Στάμφορντ Μπριτζ, αφού τα υπόλοιπα έφευγε δανεικός. Το Νο9 το φόρεσε μόνο μετά την αποχώρηση του Κέζμαν (το 2003-04 φορούσε το 21) και σε 42 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις σημείωσε 13 τέρματα. Πολύ μικρός αριθμός για το ταλέντο του Αργεντινού επιθετικού, ο οποίος όμως ξεπλήρωσε στον Ζοσέ Μουρίνιο αυτή την «αφλογιστία», όταν οι δυο τους βρέθηκαν μαζί στην Ίντερ.
Καλίντ Μπουλαρούζ (2006-2007)
Μετά την αποχώρηση του Κρέσπο από το Στάμφορντ Μπριτζ, κανείς ποδοσφαιριστής δεν επέλεξε το Νο9 στη φανέλα. Προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου η Τσέλσι απέκτησε τον Μπουλαρούζ κι επειδή όλα τα κλασικά νούμερα των αμυντικών είχαν κάτοχο, ο Ολλανδός πήρε το 9. Η «κατάρα» συνεχίστηκε, με τον Μπουλαρούζ να φορά μόλις για μία χρονιά τη φανέλα των «μπλε» και στη συνέχεια να δίνεται δανεικός και να αποδεσμεύεται.
Στιβ Σίντγουελ (2007-2008)
Μετά τον αμυντικό Μπουλαρούζ, ο επόμενος με το 9 στην πλάτη για την Τσέλσι ήταν ένας μέσος, ο Στιβ Σίντγουελ. Είχε την ατυχία να πέσει πάνω στην εποχή που έφυγε ο Μουρίνιο από το Λονδίνο και τον διαδέχθηκε ο Αβραάμ Γκραντ. Ο Ισραηλινός δεν είδε ποτέ με καλό μάτι τον Άγγλο, ο οποίος απομακρύνθηκε στο τέλος της σεζόν από το Στάμφορτν Μπριτζ.
Φράνκο Ντι Σάντο (2008-2009)
Πήγε μόλις στα 19 του στην Τσέλσι και δεν κατάφερε να στεριώσει ποτέ. Μια σεζόν αγωνίστηκε και άλλη μια πήγε δανεικός στην Μπλάκμπερν. Όσο φόρεσε τη φανέλα των «μπλε» με το 9 στην πλάτη, ο Αργεντινός επιθετικός αγωνίστηκε σε 16 αναμετρήσεις, αλλά ποτέ του δεν βρήκε δίχτυα.
Φερνάντο Τόρες (2011-2014)
Ίσως η πιο αποτυχημένη παρουσία ποδοσφαιριστή στο Στάμφορντ Μπριτζ με το 9 στην πλάτη, βάση αριθμών και αξίας. Για την απόκτηση του Φερνάντο Τόρες, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς έδωσε το ποσό των 50 εκατομμυρίων στη Λίβερπουλ, προκειμένου να τον κάνει κάτοικο Λονδίνου τον Ιανουάριο του 2011. Σε ομαδικό επίπεδο, η Τσέλσι με τον Τόρες κατέκτησε Τσάμπιονς Λιγκ (για πρώτη φορά) και Γιουρόπα Λιγκ, όμως ο Ισπανός σε 172 παιχνίδια με τη φανέλα των «μπλε» πέτυχε μόλις 45 γκολ.
Ρανταμέλ Φαλκάο (2015-16)
Μετά το αποτυχημένο πέρασμά του από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2014-15, ο Κολομβιανός ήταν εξίσου απογοητευτικός και στην Τσέλσι την επόμενη σεζόν. Σε 12 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, βρήκε δίχτυα μόλις μία φορά, με τους «μπλε» μάλιστα να τον βγάζουν και από τη λίστα του Τσάμπιονς Λιγκ μεσούσης της σεζόν. Το καλοκαίρι του 2016 ολοκληρώθηκε άδοξα ο δανεισμός του και επέστρεψε στην Μονακό.
Υ.Γ. Τις σεζόν 2009-10, 2014-15 και 2016-17 κανείς ποδοσφαιριστής της Τσέλσι δεν φορούσε τη φανέλα με το Νο9. Και τις τρεις αυτές σεζόν οι «μπλε» κατέκτησαν το πρωτάθλημα!
Πηγή: gazzetta.gr
