24sports team
Για πολλούς θεωρείται ο «Special One», για άλλους όμως αυτός που είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά, αγαπούν να μισούν.
Πετυχημένος σε όποια ομάδα και αν βρέθηκε (αν εξαιρέσουμε το πολύ σύντομο πέρασμα από τη Μπενφίκα), ο 55χρονος πλέον Ζοζέ Μουρίνιο, είναι αντιμέτωπος με μια κατάσταση που απαιτεί τεράστια δύναμη για να φέρει τα πάνω - κάτω στη συνείδηση του κόσμου.
Ξεκινάμε με το γεγονός πως από τότε που ξεκίνησε τη προπονητική του καριέρα τα έχει βάλει με όλους και όλα. Τρανό παράδειγμα οι ασταμάτητες του κόντρες με τους Βενγκέρ και Γκουαρντιόλα (από τότε που ο Πεπ ήταν στην Μπαρτσελόνα). Πιστώνεται εναντίον του πως ο εγωισμός που βγάζει προς τα έξω και το γεγονός πως αρνείται το ότι το ποδόσφαιρο προχωράει και χρειάζεται νέες ιδέες για να ‘’επιβιώσει’’ δεν τον καθιστούν πλέον ελκυστικό ούτε σε μεγάλες ομάδες αλλά ούτε και σε ποδοσφαιριστές με μεγάλα ‘’εγώ’’.
Η φετινή εικόνα που παρουσιάζει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σίγουρα είναι ΚΑΙ δικό του φταίξιμο, ωστόσο η ίδια διοίκηση που του ανανέωσε το πλουσιοπάροχο του συμβόλαιο μόλις πριν λίγους μήνες δεν τον στηρίζει όσο έπρεπε. Κι αυτό συμβαίνει διότι σύμφωνα με τα Αγγλικά δημοσιεύματα υπάρχει οριστική ρήξη στις σχέσεις μεταξύ του Ζοζέ και του τεχνικού διευθυντή της ομάδας, Εντ Γούντγουορντ. Στον τελευταίο μεταγραφικό σχεδιασμό που έγινε, τα αιτήματα του Μουρίνιο δεν πραγματοποιήθηκαν (βλέπε κεντρικός αμυντικός κλάσης), άλλη μια απόδειξη ότι οι δύο άντρες δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους.
Προχωράμε παραπέρα και στα αγωνιστικά ζητήματα που σίγουρα ποικίλουν. Καταρχήν εδώ και μερικά χρόνια οι «Κόκκινοι διάβολοι» έχουν το δικό τους φύλακα άγγελο κάτω από τα δοκάρια, που δεν είναι άλλος από τον Νταβίντ Ντε Χέα. Σαφώς, οι οπαδοί της ομάδας χρωστούν πολλά σε αυτόν που πολυάριθμες φορές «έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά» και έδωσε πόντους στην ομάδα.
Κατόπιν, πάμε στην άμυνα και εκεί είναι που έχουν ακουστεί οι περισσότερες κριτικές. Για το γεγονός πως οι Λίντελοφ και Μπαϊγί δεν κάνουν, για τους Σμόλινγκ, Ρόχο και Τζόουνς πως έχουν συχνά προβλήματα τραυματισμών αλλά και πως οι Γιάνγκ και Βαλένσια δεν μπορούν πλέον να αποδώσουν στα επιθυμητά επίπεδα απόδοσης. Εντούτοις, αισιόδοξα μηνύματα αφήνουν οι Νταλότ καθώς και ο Λουκ Σο, ο οποίος ξεπερνώντας τα προβλήματα τόσο με τους τραυματισμούς, όσο και με το προπονητή του, είναι πια έτοιμος για να ηγηθεί στο αριστερό άκρο της άμυνας.
Στο χώρο του κέντρου υπάρχουν άφθονες επιλογές, από Πογκμπά μέχρι Περέιρα και από Μάτιτς μέχρι Ερέρα, ωστόσο δεν βοηθούν ούτε οι συχνές αλλαγές συστήματος αλλά ούτε και αυτά που βγαίνουν στη φόρα πως οι Πογκμπά και Μουρίνιο «είναι στα μαχαίρια», μιας και υπάρχουν αναφορές για κλίκες στα αποδυτήρια.
Καταλήγουμε στην επίθεση και στο μέχρι πρότινος απίστευτο ντεφορμάρισμα στην απόδοση του Αλέξις Σάντσες, ο οποίος παρεμπιπτόντως ήταν αυτός που έδωσε τη νίκη με την Νιούκαστλ το περασμένο Σάββατο. Από την άλλη υπάρχει η συχνή εστίαση στην απόδοση του Λουκάκου με αφορμή τις χαμένες ευκαιρίες αλλά και το αν είναι ικανός να «τραβήξει το κουπί» στους μεγάλους αγώνες, καθώς και η ασταθής απόδοση των Ράσφορντ και Μαρσιάλ (ακόμη ένας που αντιμετωπίζει προβλήματα με το προπονητή).
Από αυτά που έχουμε προαναφέρει το πιο καταθλιπτικό συμπέρασμα είναι πως η Γιουνάιτεντ από εκεί που ήταν η ομάδα που οι κορυφαίοι ποδοσφαιριστές είχαν σαν «όνειρο ζωής», κινδυνεύει να μετατραπεί σε κάτι ενδιάμεσο, αναζητώντας ομάδες όπως για παράδειγμα οι Ρεάλ, Μπάρτσα και Σίτυ. Κάτι τέτοιο ασφαλώς και δεν συνάδει με την ιστορία του συλλόγου και ας μην ξεχνάμε πως είναι η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους πρωταθλήματος στο Νησί, αν μη τι άλλο είναι καταστροφικό να παλεύει πλέον για είσοδο στην πρώτη τετράδα.
Πολλοί αναρωτιούνται αν μια υποτιθέμενη φυγή του Μουρίνιο θα φέρει και την επιστροφή στην ομαλότητα και στις επιτυχίες, ωστόσο ταπεινή μου άποψη είναι πως τη δεδομένη χρονική στιγμή αυτό που χρειάζεται είναι η στήριξη προς τον προπονητή, πρώτα από τους ποδοσφαιριστές και ύστερα από την διοίκηση.
Ο κόσμος έχει έμπρακτα δείξει την στήριξη του στο πρόσωπο του. «Φάρος» το παιχνίδι με τη Νιούκαστλ όπου παίκτες – προσωπικότητες, με πολύ βάρος στην ομάδα σε συνδυασμό με τις τακτικές αλλαγές του Μουρίνιο, την έσπρωξαν στην μεγάλη ανατροπή. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε πως είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία του Πορτογάλου στις ομάδες ελίτ του Ευρωπαϊκού Ποδοσφαίρου. Θα τα καταφέρει και αυτή την φορά να αλλάξει τα εις βάρος του δεδομένα; Θα φανεί στο χειροκρότημα ή στις αποδοκιμασίες των απαιτητικών οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Του Γιάννη Κουδουνά
