Τον τελευταίο καιρό αρκετοί κάνουν λόγο για την όχι και τόσο μεγάλη συνεισφορά του Μεσούτ Οζίλ στην Άρσεναλ, υποστηρίζοντας πως πρόκειται για έναν τελείως διαφορετικό παίχτη από ότι μας είχε συνηθίσει.
Στα μεγάλα παιχνίδια της Άρσεναλ δεν δίνει τις βοήθειες που θα έπρεπε και θα μπορούσε. Ως αποτέλεσμα η αρνητική κριτική προς το πρόσωπό του γίνεται όλο και πιο έντονη.
Μάλιστα δεν αποκλείεται το ερχόμενο καλοκαίρι ο Γερμανός άσος να φύγει από τους «κανονιέρηδες», αποδεικνύοντας πως δεν είναι ο παίκτης που θα μπορούσε να ηγηθεί της Άρσεναλ ούτε με την αρωγή του Σάντσες.
Είναι δεδομένο πως ο βασικός λόγος που πήγε στο Λονδίνο ήταν ο Αρσέν Βενγκέρ και τώρα που το μέλλον του δεύτερου στο νησί είναι πιο αβέβαιο από ποτέ, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το αν ο παγκόσμιος πρωταθλητής θα παραμείνει στην Άρσεναλ και την επόμενη χρονιά.
Δε χωράει καμία αμφιβολία πως η περίοδος που ο Οζίλ αγωνιζόταν στη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η πιο παραγωγική της καριέρας του μέχρι σήμερα. Βέβαια στη Μαδρίτη ήταν οι παίκτες που τον πλαισίωναν τέτοιοι, που τον βοήθησαν να αναδείξει χαρακτηριστικά όπως διορατικότητα, εκπληκτική τεχνική και πάσα.
Όπως αναφέρει και ο ίδιο όμως πολύ κομβική ήταν η συνεισφορά του τότε προπονητή του, Ζοσέ Μουρίνιο. Βέβαια οι σχέσεις τους δεν ήταν πάντα ευχάριστες και οι αψιμαχίες δεν έλειπαν από τις «κρίσιμες» στιγμές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μία συγκεκριμένη περίπτωση, που στην ανάπαυλα ενός ημιχρόνου ο Πορτογάλος τεχνικός είπε στον Οζίλ : «Νομίζεις πως δύο καλές πάσες είναι αρκετές; Πιστεύεις πως είσαι τόσο καλός ώστε να χρησιμοποιείς μόνο το 50% των δυνατοτήτων σου;»
Με τον 28χρονο να απαντάει σε έντονο ύφος: «Άμα είσαι τόσο καλός εσύ μπες και παίξε. Ορίστε πάρε τη φανέλα μου και μπες εσύ μέσα», δίνοντάς του τη φανέλα.
Όμως δεν ήταν αυτή η απάντηση που θα ευχαριστούσε τον ήμερο αλλά όχι ήρεμο Μουρίνιο, ο οποίος στη συνέχεια είπε ευθαρσώς: «Είσαι απλά δειλός. Τι ακριβώς θέλεις να γίνει; Μήπως θες να πας να κάτσεις στο καυτό ντους να χαλαρώσεις και να κλάψεις σαν μωρό; Θες να σε αφήσουμε μόνο σου να σκεφτείς; Ή προτιμάς να βγεις εκεί έξω και να αποδείξεις στους συμπαίκτες σου και στον κόσμο τι μπορείς να κάνεις; Πήγαινε να κλάψεις σαν μωρό, δε σε έχουμε ανάγκη».
Όπως μπορεί ο καθένας να συμπεράνει υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ του Αρσέν Βενγκέρ και του Μουρίνιο. Στο συγκεκριμένο χάσμα «έπεσε» και ο Μεσούτ Οζίλ, που όπως φαίνεται στη μέχρι τώρα πορεία του στο νησί, του λείπει η ισχυρή θέληση και το πείσμα με τον Αλσατό τεχνικό να μην είναι ικανός να τον «ντοπάρει» όπως έκανε ο συνάδελφός του.
Ο Οζίλ το γνωρίζει αυτό και παρόλο που όσα άκουγε από τον Μουρίνιο δεν ήταν ευχάριστα, αναγνωρίζει και παραδέχεται ότι μόνο χρήσιμα του φάνηκαν για τη συνέχεια της καριέρας του.
Πιο συγκεκριμένα έγραψε στην αυτοβιογραφία του: «Καταλαβαίνω γιατί ο Μουρίνιο μου φώναζε έτσι. Δεν ήθελε ποτέ να με βλέπει να ξεκουράζομαι. Πίστευε πως η εξέλιξή μου πρέπει να είναι συνεχής και να μην επαναπαύομαι όταν βλέπω τα πρώτα δείγματα αυτής. Όταν πήγα στη Μαδρίτη είχα ως δεδομένο πως σε κάθε αγώνα θα είμαι από τους καλύτερους. Ο Μουρίνιο όμως επέμενε πως έπρεπε να μοχθώ για την κάθε εμφάνισή μου, προκειμένου να γίνει ξεχωριστή. Έτσι με βοήθησε να αποβάλλω την αντίληψη που είχα».
Τη συγκεκριμένη στιγμή ο Οζίλ χρειάζεται να ανακτήσει το μαχητικό πνεύμα που είχε υιοθετήσει επί εποχή «Special One», με το πρόβλημα να είναι ότι δεν έχει έναν «κακό» προπονητή να τον ταρακουνήσει, με τον Βενγκέρ σε καμία περίπτωση να μη μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτόν το ρόλο.
