Ο Μαρσέλο Μπιέσλα είναι ο άνθρωπος που βρήκε τον τρόπο να κάνει μια ολόκληρη πόλη να κινείται στους ρυθμούς του αλλά και με το μεγάλο όνειρο της…. Επιστροφής στην Πρέμιερ Λιγκ.
Ήταν Απρίλιος του 1975. Το Elland Road φορούσε τα καλά του, για να υποδεχθεί τη Μπαρτσελόνα του Κρόιφ στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στα αποδυτήρια, ο μεγάλος Ολλανδός προειδοποίησε τους συμπαίκτες του: «Αν δώσετε στη Λιντς την μπάλα, θα σας κάνει να χορέψετε». Η Μπάρτσα ηττήθηκε 2-1 και σε συνδυασμό με το 1-1 του Καμπ Νόου, οι Whites του Ντον Ρέβι προκρίθηκαν στον τελικό του Παρκ ντε Πρενς, όπου έχασαν 2-0 από την Μπάγερν. Οι εποχές αλλάζουν. Ο Ντέιβιντ Ο' Λίρι έκανε τους αντίπαλους της Λιντς να χορεύουν ξανά, όμως ακολούθησε μια μεγάλη περίοδος σκοταδιού. Χρέη, υποβιβασμοί, ανήθικοι ιδιοκτήτες και εκμεταλλευτές. Χρειαζόταν ένας πραγματικά τρελός για να οργανώσει την αντεπίθεση, να φυσήξει τη σκόνη από το Elland Road και να τραβήξει την ασπρόμαυρη κουρτίνα, αποκαλύπτοντας τον ποδοσφαιρικό χορό που κάποτε ξεσήκωνε τα πλήθη. Μόνο που μερικές φορές η τρέλα από την ιδιοφυΐα απέχει ελάχιστα.
Το καλοκαίρι προκάλεσε απορία σε αρκετούς το πώς ένας 63χρονος φιλόσοφος του ποδοσφαίρου αποφάσισε να αφήσει το Ροσάριο για το συννεφιασμένο Γιορκσάιρ, αναλαμβάνοντας μια ομάδα, που στο περιβάλλον της το παρελθόν συχνά βάζει ασήκωτο βάρος σε όσους ζουν το παρόν. Μια ομάδα με νέα, ουσιαστικά, διοίκηση, καθώς μόλις τον Μάιο του 2017 ο Ραντριτσάνι απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο, η οποία είχε τερματίσει στην 13η θέση και είχε διώξει στις αρχές του καλοκαιριού τον παλιό της προπονητή, έπειτα από τέσσερις μόλις μήνες στον πάγκο. Στο μεταξύ, είχε προλάβει να κάνει κάποια πραγματάκια. Όπως για παράδειγμα η συνεργασία με την ακαδημία Aspire στο Κατάρ και το άνοιγμα στην Αμερική και τον ισχυρό άνδρα των Σαν Φρανσίσκο 49ers. Ο Ιταλός ιδιοκτήτης, ο οποίος έκανε το επιχειρηματικό «μπαμ» πουλώντας τηλεοπτικά δικαιώματα στη Βρετανία, ήθελε για τον πάγκο ένα προπονητή που θα έβαζε τις βάσεις για την επιστροφή της Λιντς στην ελίτ. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ ο Μπιέλσα ήταν η τέταρτη λύση, πίσω από τους Κόντε, Ρανιέρι και Μαρτίνεθ. Ο διευθυντής ποδοσφαίρου, Βίκτορ Όρτα ήταν εκείνος που έριξε στο τραπέζι το όνομα του Μπιέλσα, γνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή τη δυσκολία της υπόθεσης. Ο Loco δεν απάντησε στο πρώτο τηλεφώνημα και έτσι ο Ραντριτσάνι του άφησε μήνυμα. Το επόμενο πρωί, όταν τον κάλεσε πίσω είχε ήδη παρακολουθήσει 7 ματς της Λιντς.
Ο Ραντριτσάνι πήγε στο Μπουένος Άιρες για συζητήσεις και συνάντησε έναν άνθρωπο, ο οποίος του ανέλυσε με λεπτομέρειες όλο το πλάνο από την πρώτη ομάδα μέχρι τους μικρούς. Πλέον είχε πειστεί. Το ζήτημα ήταν να κάνει το ίδιο και ο Μπιέλσα, ρισκάροντας σε ένα πρωτάθλημα που φαινομενικά ίσως να μην ταίριαζε στη φιλοσοφία του, σε μια ομάδα με πίεση και ιστορία, σε μια χώρα που θέλει ελάχιστο χρόνο για να βγάλει κάποιον άχρηστο και να τον κρεμάσει στα μανταλάκια κοροϊδεύοντας τις μεθόδους του. Ο Αργεντινός έκανε αρκετά πρωτόγνωρα πράγματα στο Elland Road. Έψαξε να δει πόσες ώρες δουλειάς χρειάζεται ο μέσος φίλαθλος για να αγοράσει εισιτήριο για το γήπεδο. Έβαλε λοιπόν τους παίκτες του για τρεις ώρες να μαζεύουν σκουπίδια από το προπονητικό κέντρο, προκειμένου να εκτιμήσουν τη σκληρή δουλειά εκείνων που θυσιάζουν χρήμα και χρόνο για να τους δουν να κλοτσούν το τόπι. Ταπεινότητα και αίσθηση καθήκοντος. Παρακολουθεί τα ματς καθισμένος σε έναν κουβά, προκειμένου να έχει καλύτερη οπτική του τερέν. Είδε τη Νόριτς να βάφει ροζ τα αποδυτήρια των φιλοξενούμενων πριν το ματς με τη Λιντς, σε μια προσπάθεια να επηρεάσει τον αντίπαλο. Τακτική βγαλμένη από το Αμερικανικό ποδόσφαιρο. Η ομάδα του νίκησε 3-0 και εκείνος είχε φροντίσει να φτιάξει κατάλληλα τους παίκτες του. «Πριν από ένα ματς δεν υπάρχει κανένα χρώμα που να μειώνει την επιθυμία για τον θρίαμβο και την ανταγωνιστικότητα. Το ροζ είναι ένα χρώμα με νόημα στη σχέση του άνδρα με τη γυναίκα, αλλά όχι πριν από ένα ματς». Φρόντισε επίσης να μπει από νωρίς στην κουλτούρα της πόλης, δίνοντας το «παρών» στο ετήσιο Great Yorkshire Show, μαζί με 60.000 ανθρώπους και δηλώνοντας στη συνέχεια ότι η χώρα του θυμίζει πολύ τον τόπο του.
Οι μέθοδοί του είναι συχνά αντισυμβατικές, όμως φρόντισε να προετοιμάσει από την πρώτη στιγμή την ομάδα και τον κόσμο για να τις δεχθούν. Δύο από τους κορυφαίους προπονητές του Νησιού, άλλωστε, ο Γκουαρδιόλα και ο Ποκετίνο, έχουν μιλήσει δημόσια για το πόσο τους επηρέασε. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι το δυσκολότερο κομμάτι είναι να πειστούν οι παίκτες για την αξία ενός στιλ παιχνιδιού και όχι το να μάθουν να το εφαρμόζουν. «Η αφομοίωση ενός στιλ δεν έχει να κάνει μόνο με τη μεθοδολογία. Το πιο σημαντικό είναι η επιρροή κάθε παίκτη, σε εξάρτηση με τη θέλησή του να εφαρμόσει το στιλ. Το να πείσεις τον ποδοσφαιριστή είναι το πιο σημαντικό». Ο Μπιέλσα έκανε τα αποδυτήρια να πιστέψουν τόσο στη φιλοσοφία, όσο και στην ειλικρίνειά του, χρησιμοποιώντας τις ομιλίες και τις συνεντεύξεις Τύπου γι' αυτό τον σκοπό. Κάποια στιγμή άφησε τους δημοσιογράφους με το στόμα ανοιχτό. Μιλώντας πριν την αναμέτρηση με τη Νόριτς για τη σημασία της εμμονής στις ιδέες του προκειμένου να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών, διηγήθηκε μια οκτάλεπτη ιστορία για τον Ερνάν Κρέσπο, η οποία κατέληξε σε απολογία για το γεγονός ότι του είχε πει ότι ήταν ώριμος σε νεαρή ηλικία, για να τονώσει την αυτοπεποίθησή του. Του ξαναείπε αργότερα στην καριέρα του ότι πλέον έχει ωριμάσει και αισθάνθηκε ότι τον κοροϊδεύει. Έδειξε έτσι σε όλους το πόσο σημαντική είναι στην κοσμοθεωρία του η ειλικρίνεια απέναντι στους ποδοσφαιριστές. Παθιασμένος με την λεπτομέρεια και την πειθαρχία, εργασιομανής και με το στιλ ποδοσφαίρου που κάνει τον αντίπαλο να χορέψει, ο Μπιέλσα κέρδισε από την πρώτη στιγμή τα αποδυτήρια και τις εξέδρες. Ίσως αν στράβωναν τα αποτελέσματα να μην είχε την ίδια αντιμετώπιση. Όμως βλέποντας στα πρώτα ματς τα στατιστικά, έτριβαν τα μάτια τους. Απέναντι στη Ρόδεραμ για παράδειγμα η ομάδα του είχε 74% κατοχή, 84% ευστοχία στις πάσες, διπλάσιες επαφές με τον αντίπαλο, 17 σουτ, 8 στον στόχο και δύο στα δίχτυα. Η Λιντς επανακτά τη μπάλα γρηγορότερα από κάθε άλλη ομάδα στην Championship και έχει μέσο όρο κατοχής 60%. Έχει δημιουργήσει τις περισσότερες ευκαιρίες στην κατηγορία (314), έχει κάνει τα περισσότερα σουτ και μετρά τις περισσότερες πάσες, καταφέρνοντας παράλληλα να συγκεντρώσει τους περισσότερους πόντους συνολικά, αλλά και μακριά από την έδρα της. Κι όλα αυτά έχοντας τη δεύτερη πιο νεανική ομάδα, με μέσο όρο ηλικίας τα 24.8 έτη. Παίκτες κάτω των 20 ετών, όπως Κλαρκ και ο Σάκλτον έχουν βρει τον πραγματικό τους μέντορα. Είναι μια συνεργασία που ήδη έχει σημαδέψει τις καριέρες τους.
Ο πρώην τεχνικός της Εθνικής Χιλής πήρε τον Ντάγκλας που δεν έκανε στη Γουλβς και τον ετοίμασε για δεύτερη σερί εντυπωσιακή σεζόν. Έβγαλε από τον 33χρονο Πάμπλο Ερνάντες τον καλύτερο εαυτό του, συγκρίνοντάς τον με την επιρροή που είχε στη Χιλή ο Αλέξις Σάντσες και στη Μαρσέιγ ο Ντμιτρι Παγιέ. Εκείνος τον έχει ανταμείψει με 9 γκολ και έξι ασίστ. «Πάτησε» στο πάθος και τον ηγετικό χαρακτήρα του Πόντους Γιάνσον για να χτίσει γύρω του την άμυνα. Ο 23χρονος Κάλβιν Φίλιπς κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και έχει ήδη συγκεντρώσει ματιές από πιο ψηλά. Mε εξαίρεση τον Μπάμφορντ, για τον οποίο δαπανήθηκαν περίπου δέκα εκατομμύρια χωρίς να είναι καν βασικός, τον Ντάγκλας και τους δανεικούς από Τσέλσι και Σίτι αντίστοιχα Μπέικερ και Χάρισον, ο Μπίέλσα δούλεψε πολύ με παίκτες που υπήρχαν ήδη στο Elland Road. Και ο τρόπος που κατάφερε να τους απογειώσει δείχνει το πώς κατάφερε να αλλάξει τα πάντα από πολύ νωρίς. Η προσωπικότητα του συμπαρέσυρε αμφισβητίες, λανθασμένες νοοτροπίες, κολλημένα μυαλά. «Από την πρώτη μέρα μας έκανε να πιστέψουμε ότι είμαστε μια καλή ομάδα. Σε κάθε προπόνηση πρέπει να δουλεύουμε στο 100% και αν δεν το κάνουμε θα μας το πει», τονίζει ο Κάλβιν Φίλιπς, που έχει κομβικό ρόλο στο κέντρο. «Μας γέμισε αυτοπεποίθηση και το γλωσσικό εμπόδιο τελικά δεν είναι τόσο μεγάλο. Καταλαβαίνουμε τι θέλει να μας πει. Είναι ένας συναισθηματικός τύπος, αλλά κάνει αστεία και έχει πραγματικά πάθος με το ποδόσφαιρο», προσθέτει. Η αναφορά σε στατιστικά και αριθμούς που έγινε παραπάνω δεν είναι τυχαία. Παρά το εκκεντρικό του στιλ και την old school προσέγγιση, ο Μπιέλσα παραδέχθηκε πρόσφατα ότι δίνει μεγάλη σημασία στα στατιστικά, τα οποία «δυναμώνουν τα συμπεράσματα που βγάζουμε κατά τη διάρκεια των αγώνων». Το Bielsa ball έφερε εντυπωσιακές νίκες με άκρως επιθετικό ποδόσφαιρο και παρά τις απότομες προσγειώσεις απέναντι στην Μπλάκμπερν, την Γουέστ Μπρομ και εσχάτως τη Χαλ, οι «λευκοί» κλείνουν το 2018 πρώτοι στη βαθμολογία έχοντας να επιδείξουν και το δεύτερο χαμηλότερο παθητικό τερμάτων. Μόνο η Μίντσλεμπρο (17) έχει δεχθεί λιγότερα γκολ από τα 24 που έχουν περάσει στα δίχτυα τους.
Kαι κάπως έτσι ο Μπιέλσα έχει καταφέρει να κερδίσει όχι μόνο τους παίκτες του, αλλά ολόκληρη την πόλη. Το Elland Road ζει ξανά μέρες από το παρελθόν, οι οπαδοί του αφιερώνουν τραγούδια, του διασκεύασαν ακόμα και το Bohemian Rhapsody στον «αέρα», ζεσταίνουν όποιο γήπεδο κι αν παίζει η ομάδα. Το Λιντς χορεύει ξανά, όπως κάποτε οι αντίπαλοι του καμαριού της στον αγωνιστικό χώρο και η σύνδεση της τοπικής κοινότητας με την ιστορική ομάδα είναι ξανά δυνατή. Παρά τον ενθουσιασμό, υπάρχουν ακόμα επιφυλάξεις για το κατά πόσο ο τρελός ρυθμός θα μπορέσει να διατηρηθεί, δεδομένου και του ισχυρότατου ανταγωνισμού. Η μαγεία όμως βρίσκεται σε κάθε στενό, σε κάθε συζήτηση στις παμπ. Και το Λιντς απολαμβάνει ξανά το ποδόσφαιρο.
Πηγή: gazzetta.gr
