Η κανονική περίοδος του ΝΒΑ βρίσκεται περίπου στο 20%. Οι περισσότερες ομάδες έχουν ήδη δώσει κοντά στους 16 από τους 82 αγώνες, οπότε υπάρχει ένα πρώτο δείγμα γραφής. Σίγουρα πολλά μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν. Μία ματιά στην κορυφή της Δύσης όμως αρκεί για να... γυρίσει λίγο το βλέμμα.
Έπειτα από 16 αγώνες λοιπόν – άλλες ομάδες έχουν δώσει βέβαια 14 αγώνες και άλλες 18 – στην κορυφή της δύσης δεν βρίσκονται οι... συνήθεις ύποπτοι. Ούτε οι Γουόριορς, ούτε οι Ρόκετς, ούτε οι Σπερς ή οι Λέικερς, ούτε καν οι Θάντερ! Όχι, στην κορυφή της Δύσης, με ρεκόρ 11-5, συγκατοικούν οι Μπλέιζερς, οι Γκρίζλις και οι Κλίπερς! Δεν αμφιβάλει βέβαια κανείς ότι οι Γουόριορς ακολουθούν... μία ανάσα πίσω τους με ρεκόρ 12-6, ωστόσο αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι αυτό που συμβαίνει μέχρι στιγμής δεν το περίμενε κανείς, ειδικά με βάσει το παρελθόν των τριών πρωτοπόρων.
Την περσινή σεζόν οι Μπλέιζερς είχαν κατακτήσει την 3η θέση στην Δύση, αλλά στα playoffs αποκλείστηκαν με... σκούπα (4-0) από τους Πέλικανς παρά το γεγονός ότι είχαν πλεονέκτημα έδρας. Οι δε Κλίπερς και Γκρίζλις δεν είχαν μπει καν στα playoffs (!), με τους δεύτερους να καταλήγουν μάλιστα στην προτελευταία θέση της Δύσης! Τι άλλαξε λοιπόν φέτος;
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, αξίζει να ξεκαθαριστεί ότι το ξεκίνημα των τριών ομάδων δεν είναι και... διαστημικό. Πρακτικά έχουν κερδίσει 2 στα 3 παιχνίδια που έχουν δώσει. Απλώς το μέτριο ξεκίνημα των Γουόριορς και το κάκιστο των Ρόκετς τους έχει βοηθήσει να βρίσκονται σε θέσεις που... δε μας έχουν συνηθίσει. Οι ισορροπίες όμως δεν άλλαξαν ξαφνικά στο ΝΒΑ. Τα φαβορί έχουν μείνει ίδια. Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί τι είναι αυτό που έχει αλλάξει – ή.. δεν έχει αλλάξει – στις τρεις ομάδες που ξαφνικά βρίσκονται στο ρετιρέ της Δύσης.
ΜΠΛΕΪΖΕΡΣ: Ήταν και είναι μία καλή ομάδα
Το Πόρτλαντ δεν έχει αλλάξει πολλά πράγματα σε σχέση με πέρυσι. Βασικά, οι πρωταγωνιστές του είναι ίδιοι (Λίλαρντ, ΜακΚόλουμ, Νούρκιτς), όπως και το μεγαλύτερο μέρος του ροτέισον που ακολουθούν. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι στις θέσεις των – εξαιρετικών στους ρόλους τους πέρυσι – Σαμπάζ Νάπιερ, Πατ Κόνατον και Εντ Ντέιβις υπάρχουν πλέον οι Σεθ Κάρι, Νικ Στάουσκας και Ζακ Κόλινς αντίστοιχα.
Το μεγαλύτερο όλο των Μπλέιζερς είναι η συνοχή τους επειδή έχουν κρατήσει 11 παίκτες από το περσινό ρόστερ. Το σοκ από τον αποκλεισμό στα playoffs ήταν μεγάλο, αλλά το Πόρτλαντ εξακολουθεί να είναι μία εξαιρετική ομάδα, με το δίδυμο των Λίλαρντ-ΜακΚόλουμ να μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα.
ΓΚΡΙΖΛΙΣ: Υγιείς και... πίσω στις ρίζες
Η αλήθεια είναι ότι η περσινή θέση των Γκρίζλις ήταν πλασματική. Με τον Κόνλεϊ να τραυματίζεται σοβαρά και να αγωνίζεται μόλις σε 12 αγώνες και γενικά την ομάδα να θυμίζει... νοσοκομείο, το Μέμφις από ένα σημείο κι έπειτα απλώς τα παράτησε. Φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, τόσο λόγω... υγείας, όσο και επειδή το Μέμφις αποφάσισε να μην ξεχάσει από πού ξεκίνησε.
Οι Γκρίζλις άφησαν στην άκρη τα... πειράματα για “σέξι μπάσκετ”, προχώρησαν σε προσθήκες καλών αμυντικών (Τεμπλ, Μακ, Άντερσον) και επέλεξαν τον αθλητικό Τζάρεν Τζάκσον στο ΝΒΑ Draft για να προσθέσουν νιάτα στο ρόστερ τους. Η άμυνα έσφιξε και η επίθεση... σοβάρεψε, με τους Κόνλεϊ και Μαρκ Γκασόλ να δίνουν το σύνθημα και τους άλλους να ακολουθούν, με το Μέμφις να παίζει στο πιο αργό τέμπο στο ΝΒΑ και να έχει την τρίτη καλύτερη άμυνα στην λίγκα βάσει defensive rating (πόντοι που δέχεται ανά 100 κατοχές). Οι παλιοί Γκρίζλις είναι εδώ!
ΚΛΙΠΕΡΣ: Χτισμένοι με τα αποφάγια των άλλων
Το ρόστερ των Κλίπερς αριθμεί 15 παίκτες. Από αυτούς, μόνο οι 3 αποτελούν επιλογές της ομάδας στο ΝΒΑ Draft (Γκίγκλεους-Αλεξάντερ, ΤζερόμΆντερσον, Σιντάριους Θορνγουελ). Όλοι οι υπόλοιποι έχουν έρθει είτε μέσω ανταλλαγής είτε ως ελεύθεροι. Κοινώς, απλώς κάποιος τους.. πέταξε στους Κλίπερς. Μία τέτοιου είδους ομάδα όμως είναι που λατρεύει να καθοδηγεί ο Ντοκ Ρίβερς, ο οποίος στο παρελθόν έχει αποδείξει ότι μπορεί να πάρει το μέγιστο αποτέλεσμα με το χειρότερο δυναμικό.
Η τριάδα των Χάρις, Γκαλινάρι και Λου Γουίλιαμς οδηγεί τους Κλίπερς, με τους τρεις τους να είναι οι... καλλιτέχνες μίας ομάδας γεμάτης ρολίστες (και αποκάλυψη τον Χάρελ), η οποία με κάποιο τρόπο έχει την 3η καλύτερη επίθεση στο ΝΒΑ βάσει offensive rating (πόντοι που σημειώνει ανά 100 κατοχές)! Οι Κλίπερς μοιάζουν με τον ενοχλητικό συγγενή που δεν φεύγει με τίποτα. Θα πιέσουν στην άμυνα, θα ενοχλήσουν, θα σε εκνευρίσουν και στην επίθεση απλώς θα δώσουν την μπάλα σε κάποιον από τους 3 καλλιτέχνες τους για να τους ξελασπώσουν.
Οι Κλίπερς παίζουν πάντα στα κόκκινα, καταφέρνοντας να συνδυάσουν πράγματα που μοιάζουν αταίριαστα: Από την αθλητικότητα του Χάρις και την επαφή με το καλάθι του Γουίλιαμς και του Γκαλινάρι, στο πάθος του Χάρελ, την σκληράδα των Μπέβερλι και Γκορτάτ, το ύψος του Μαριάνοβιτς και την μπασκετική ευφυία του Τεόντοσιτς και τον ενθουσιασμό του Γκίγκλεους-Αλεξάντερ. Μόνο ο Ρίβερς θα μπορούσε να χτίσει ένα τέτοιο μπασκετικό παράδοξο.
Η ΣΕΖΟΝ ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟ
Απομένουν χοντρικά 65 αγώνες για κάθε ομάδα στο ΝΒΑ. Η κούραση, το σκάουτινγκ, οι τραυματισμοί σίγουρα θα αλλάξουν τα δεδομένα κάποια στιγμή. Η κορυφή της Δύσης λογικά θα έχει σύντομα άλλο κάτοχο. Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι έστω για ένα μικρό διάστημα οι κομπάρσοι έχουν γίνει πρωταγωνιστές.
Οι Γουόριορς, οι Ρόκετς, οι Θάντερ και οι Λέικερς θα μονοπωλούν πάντα την επικαιρότητα. Ένα βήμα πίσω τους όμως – και ενίοτε μπροστά τους όπως τώρα – υπάρχουν και ομάδες όπως οι Γκρίζλις, οι Κλίπερς και οι Μπλέιζερς, να δίνουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην πιο ανταγωνιστική Δύση των τελευταίων χρόνων. Και αξίζουν τον σεβασμό όλων.
Πηγή: sport24.gr
