Τέσσερεις Δρομείς του ΑΠΟΕΛ, οι οποίοι έτρεξαν για πρώτη φορά σε Μαραθώνιο καταθέτουν στην επίσημη ιστοσελίδα του Σωματείου, τις εμπειρίες, τα συναισθήματα, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της διαδρομής των 42χλμ, αλλά και τους επόμενους στόχους.
Οι Σίμος Σίμωνος, Μάριος Αλεξάνδρου, Πάνος Γεωργιάδης και Θέμης Καλογέρης τίμησαν την γαλαζοκίτρινη στον Αυθεντικό Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας
- Τα συναισθήματα και οι εμπειρίες από τον πρώτο Μαραθώνιο
Σ.Σ: Όταν πρωτοξεκίνησα να τρέχω ποτέ δε φαντάστηκα ότι θα έτρεχα σε Μαραθώνιο. Στη συνέχεια έβαλα τον Μαραθώνιος της Αθήνας σαν πρώτη επιλογή και φέτος εκπλήρωσα το στόχο. Τα συναισθήματα του τερματισμού ήταν η συγκίνηση και η απέραντη χαρά. H διαδρομή ήταν απερίγραπτη με τον κόσμο να μας ενθαρρύνει και να μας χειροκροτεί. Μικρά παιδιά, μας έδιναν κλαδιά ελιάς. Η περηφάνεια που ένιωσα τρέχοντας με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ δεν περιγράφεται. Όλες αυτές οι στιγμές θα μείνουν πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου.
Μ.Α: Τα συναισθήματα ήταν έντονα από την στιγμή που φτάσαμε στον Μαραθώνα. Είναι ένα αίσθημα που μόνο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να νιώσουμε. Στη διαδρομή ο κόσμος έδινε δύναμη στους δρομείς, παιδάκια, ηλικιωμένοι έδιναν κλαδιά ελιάς και μας εμψύχωναν. Αλλά η πιο δυνατή στιγμή ήταν η είσοδος στο ιστορικό και επιβλητικό Καλλιμάρμαρο, με το έμβλημα του ΑΠΟΕΛ, την Ελληνική σημαία, και την ημικατεχομενη Κύπρο στο στήθος. Εκεί είναι που αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της επιτυχίας, τους κόπους και τις θυσίες να ανταμείβονται.
Π.Γ: Τερματίζοντας τον Μαραθώνιο (εκτός από ανακούφιση) αισθάνθηκα από τα ομορφότερα και πιο δυνατά συναισθήματα ένιωσα ποτέ. Η προσωπική ικανοποίηση και η ευχαρίστηση δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Τρέχοντας στον Μαραθώνιο της Αθήνας συνειδητοποίησα ότι ο αγώνας ξεκίνα και τελειώνει στο μυαλό παρά στο σώμα. Ιδιαίτερα μετά το πέρασμα από το 30ο χιλιόμετρο, εκεί είναι το σημείο που πρέπει να πείσεις το μυαλό να πειθαρχήσει και να υπομείνει τον πόνο και την εξάντληση. Τερματίζοντας, αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής. Ο τερματισμός συμβολίζει ότι με σκληρή δουλειά μπορείς να πετύχεις πολύ περισσότερα από ότι φαντάζεσαι.
Θ.Κ: Η απόφαση να τρέξω τον πρώτο μου μαραθώνιο στην Αθήνα, σε ένα από τους πιο δύσκολους λόγω μορφολογίας εδάφους αγώνα σίγουρα δεν ήταν εύκολη. Από την άλλη όμως, το συναίσθημα να τρέξεις στην μητέρα πατρίδα είναι απαράμιλλο. Οι εμπειρίες που αποκόμισα θα με συνοδεύουν σε όλη μου τη ζωή. Κυρίως, η άφιξη στον Μαραθώνα όπου όλα είναι πρωτόγνωρα, αλλά και ο τερματισμός στο Καλλιμάρμαρο που όμοιο συναίσθημα δεν έχω ξαναζήσει. Κρατώ ακόμα την απίστευτη προσπάθεια των εθελοντών κατά μήκος της διαδρομής, όπως επίσης και την αγάπη και την αδελφικότητα του τμήματος μας»
- Τι προετοιμασία ακολουθήσατε προκειμένου να αντεπεξέλθετε των δυσκολιών;
Σ.Σ: Η προετοιμασία ξεκίνησε αρκετούς μήνες πριν λόγω των δυσκολιών του συγκεκριμένου αγώνα. Ακολούθησα κατά γράμμα το πρόγραμμα προπονήσεων που μου παραχώρησε ο προπονητής μας Λεωνίδας Ιωάννου και συνδύασα διατροφή και ψυχολογική τόνωση.
Μ.Α: Η προετοιμασία ξεκίνησε αρχές Ιουλίου, 4 μήνες πριν τον αγώνα. Οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες αφού όλες οι προπονήσεις ήταν καλοκαιριάτικα, και έτσι η μόνη ώρα που ήταν πιο εύκολο να τρέξω ήταν το πρωί. Η προετοιμασία αποτελείτο από 4 προπονήσεις την εβδομάδα και ασκήσεις ενδυνάμωσης. Ο μαραθώνιος της Αθήνας λόγω του ότι έχει έντονα ανηφορικά κομμάτια, μας υποχρέωνε κατά κάποιο τρόπο να εντάξουμε και σημαντικό αριθμό προπονήσεων σε ορεινές περιοχές. Μέσα σε αυτούς τους 4 μήνες, διατροφικές συνήθειες δεν άλλαξα, παρά μόνο την τελευταία εβδομάδα, όπως επίσης ήταν αναγκαίο οι κοινωνικές υποχρεώσεις να μειωθούν.
Π.Γ: Η προετοιμασία για ένα Μαραθώνιο (ειδικά της Αθήνας) είναι ιδιαίτερα δύσκολη και επίπονη για τον αθλητή. Επίσης, λόγω του ότι ο αγώνας διεξάγεται τον Νοέμβριο, πρακτικά σημαίνει ότι το βασικό στάδιο της προετοιμασίας γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, πράγμα που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την προσπάθεια καθώς οι προπονήσεις διεξάγονται κάτω από συνθήκες έντονης ζέστης και υγρασίας. Η προετοιμασία για έναν Μαραθώνιο δεν είναι ποτέ ρόδινη. Απαιτεί αφοσίωση , επιμονή και πειθαρχία. Το πρόγραμμα προπονήσεων είναι βαρυφορτωμένο και σε αυτό έρχονται να προστεθούν και οι επαγγελματικές, κοινωνικές και άλλες υποχρεώσεις. Συνεπώς γίνεται αντιληπτό ότι απαιτεί πολλές θυσίες καθώς πρέπει να στερηθείς φίλους, οικογένεια ,ύπνο και ελεύθερο χρόνο. Το γενικότερο πλάνο της προετοιμασίας είναι να χτίσεις την απόσταση σταδιακά μέσα από την προπόνηση, έτσι ώστε να προσαρμοστεί το σώμα στις απαιτήσεις του αγώνα.
Θ.Κ: Η απόφαση να τρέξει κάποιος για πρώτη φορά μαραθώνιο είναι δύσκολη. Ξεκίνησα το τρέξιμο σε σχετικά μεγάλη ηλικία (38 χρονών) και έτρεχα για αρκετό καιρό μόνος χωρίς στόχους ή επιδιώξεις.
Είδα παράλληλα την αδελφικότητα που επικρατεί στο τμήμα Δρομέων του ΑΠΟΕΛ και σας διαβεβαιώνω ότι δεν συναντάς αλλού τέτοιο πράγμα. Πήρα την απόφαση να προπονηθώ για τον πρώτο μου μαραθώνιο με προτροπή δυο φίλων. Οι προπονήσεις ξεκίνησαν από τον Ιούλιο και το πιο δύσκολο κομμάτι είναι οι καιρικές συνθήκες που σε αναγκάζουν να ξυπνάς από τις 4.30 το πρωί για προπόνηση. Κάθε εβδομάδα ήταν για μένα μια πρωτόγνωρη εμπειρία μέσα από την οποία αμφισβήτησα πολλές φορές τον εαυτό μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την μέρα που πέρασα για πρώτη φορά το φράγμα των 30 χλμ. Εκεί πείστηκα ότι μπορώ να τα καταφέρω.
Δυστυχώς στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας διαγνώστηκα με πρόβλημα στον δίσκο του σπονδύλου και στο γαστροκνήμιο. Χρειάστηκε πολλή προσπάθεια και θεραπείες για να μπορέσω να τρέξω στον αγώνα και εδώ θα ήθελα να τονίσω την μεγάλη ψυχολογική υποστήριξη που έλαβα από τους φίλους και συναθλητές Λεωνίδα Μαραγκό, Ανδρέα Θεμιστοκλέους, Χρυσόστομο Ηλιάδη, Στέλιο Στυλιανού και φίλους από άλλα σωματεία (ειδικά ο φίλος Σταύρος Πέτσας).
- Αν προέκυψε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά τη διάρκεια της διαδρομής και πως αντιμετωπίστηκε
Σ.Σ: Ο πρωταρχικός μου στόχος ήταν ο τερματισμός. Ξεκίνησα τον αγώνα συντηρητικά όπως το είχα σχεδιάσει. Μέχρι τα μισά της διαδρομής όλα πήγαιναν περίφημα, αλλά στα 25 περίπου χιλιόμετρα ένιωσα πόνους στο γόνατο. Όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα ο πόνος μεγάλωνε, ωστόσο ποτέ δεν σκέφτηκα να εγκαταλείψω. Έσφιξα τα δόντια και είπα στον εαυτό μου "τον τερματισμό στο καλλιμάρμαρο με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ δεν τον χάνω με τίποτα". Η συγκίνηση όταν μπήκα μέσα στο γήπεδο ήταν απερίγραπτη. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Μ.Α: Ο μαραθώνιος είναι ένας αγώνας που πρώτα τον τρέχεις με το μυαλό και μετά με τα πόδια, αν δεν έχεις πλάνο, θα έχεις πρόβλημα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κάποια μικροπροβλήματα υπήρξαν αλλά τα διαχειρίστηκα. Στο 35ο χιλιόμετρο όμως, ήταν η στιγμή που σταμάτησα για 2-3 λεπτά γιατί δεν μπορούσα να πατήσω το πόδι μου λόγω των μυϊκών προβλημάτων. Ήταν εκεί που πήρα δύναμη από τον κόσμο, έσφιξα τα δόντια, είπα δεν υπάρχει περίπτωση να μην τερματίσω και συνέχισα με την βοήθεια του Θεού».
Π.Γ: Εκτός από τα αναμενόμενα, δηλαδή την σωματική και ψυχική εξάντληση και τις έντονες κράμπες στα τελευταία στάδια του αγώνα, δεν αντιμετώπισα κάποιο άλλο πρόβλημα.
Θ.Κ: Λαμβάνοντας μέρος για πρώτη φορά στον αγώνα μετά από την περιπέτεια με την μέση μου, η αποτυχία δεν ήταν επιλογή. Την ώρα που πάτησα το πόδι μου στον Μαραθώνα ήξερα ότι θα κάνω τον αγώνα μου ότι και να συνέβαινε. Στην πορεία του αγώνα και έχοντας δώσει έμφαση στα ατελείωτα ανηφόρα που συνάντησα, μπορώ να πω ότι πιο δύσκολο κομμάτι είναι τα τελευταία 7-8 χιλιόμετρα. Εκεί βλέπεις και τις πιο πολλές εγκαταλείψεις, τις δυσκολίες. Αντιμετώπισα πρόβλημα με κράμπες στα 32 χλμ και εκεί πρέπει πραγματικά να τα βρεις με τον εαυτό σου και να παλέψεις για να τα καταφέρεις.
Οι εμπειρίες στο τμήμα και τα συναισθήματα να τιμάς τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ
Σ.Σ: Όλα τα παιδιά στο τμήμα Δρομέων είναι αξιόλογα. Είμαστε μια οικογένεια. Πάντα όταν τρέχω με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ νιώθω περηφάνεια. Θέλω να παροτρύνω και άλλα παιδιά που τους αρέσει το τρέξιμο να εγγραφούν στο τμήμα μας.
Μ.Α: Αν και δεν είχα κάποια σχέση με το τρέξιμο ή τον στίβο, όταν το 2013 είδα την προσπάθεια του τότε (και νυν) προέδρου Χ. Ποταμίτη και του Χρυσόστομου Ηλιάδη (Σούλη) για δημιουργία του τμήματος, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Ο στόχος για έναν ΑΠΟΕΛ παντού, με ώθησε και εντάχτηκα στην ομάδα. Πλέον, 3.5 χρόνια μετά, ο στόχος αυτός έχει επιτευχθεί και το τμήμα μεγαλώνει μέρα με την μέρα. Οι σχέσεις μεταξύ μας είναι άριστες αφού έχουμε όλοι ένα κοινό στοιχειό, την αγάπη μας για τον ΑΠΟΕΛ. Δίπλα μας, πάντα είναι το Σωματείο και ο υπεύθυνος και εμπνευστής της ομάδας Χρ. Ηλιάδης. Θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά τον ΑΠΟΕΛ , τους συναθλητές μου για τις συμβουλές και τα ατέλειωτα δρομικά ταξίδια, τον προπονητή μου για την όλη στήριξη και καθοδήγηση και φυσικά τα άτομα που είναι πάντα δίπλα μου, την οικογένεια μου.
Π.Γ: Οι εμπειρίες στο τμήμα δρομέων και πως είναι να τρέχεις/τιμάς τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ Χωρίς αμφιβολία ο ΑΠΟΕΛ είναι το μεγαλύτερο και ιστορικότερο σωματείο στην Κύπρο. Το γεγονός ότι τρέχω για την ομάδα που αγαπώ, σε εγχώριους και διεθνείς αγώνες με γεμίζει με συναισθήματα χαράς και υπερηφάνειας. Επίσης, είναι με ιδιαίτερη χαρά που παρατηρώ ότι το τμήμα δρομέων του ΑΠΟΕΛ συνεχίζει να μεγαλώνει και να πληθαίνει , γεγονός που επιστεγάζει την πολύ καλή δουλειά που γίνεται από όλα τα παιδιά.
Θ.Κ: Οι εμπειρίες στο τμήμα Δρομέων και να τιμάς τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ Το τμήμα μας έχει δημιουργηθεί χάρη στον προσωπικό κόπο και μόχθο 3-4 παιδιών που αφιερώνουν ώρες ολόκληρες για να το συντηρούν. Έχουμε καταφέρει να είμαστε πλέον ένα τμήμα με πέραν των 60 δρομέων, με αρκετές επιτυχίες. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι στην Αθήνα λάβαμε μέρος 17 αθλητές και αθλήτριες σε μαραθώνιο και 10 χλμ και όλοι πετύχαμε τους στόχους μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το να τρέχεις μεταξύ χιλιάδων αθλητών (ξένων και Ελλήνων), να αναγνωρίζουν το έμβλημα του ΑΠΟΕΛ και να σε χαιρετούν. Αυτό το καταθέτω σαν προσωπική μαρτυρία. Παροτρύνω όλους τους νεαρούς ΑΠΟΕΛίστες δρομείς να έρθουν κοντά και να γνωρίσουν το τμήμα μας.
Επόμενος στόχος
Σ.Σ: Πρωταρχικός μου στόχος είναι να ξεκινήσω προετοιμασία για τον ημιμαραθώνιο της Λεμεσού και παράλληλα να τρέχω σε μικρότερους αγώνες. Ο μεγάλος μου επόμενος στόχος είναι να κάνω πραγματικότητα τον δεύτερο μαραθώνιο μου σύντομα.
Μ.Α: Ο επόμενος μεγάλος στόχος είναι να τρέξω το δεύτερο Μαραθώνιο
Π.Γ: Προς το παρόν ακολουθώ συντηρητικό πρόγραμμα προπόνησης. Με τον νέο χρόνο, αν όλα πάνε καλά, θα εκπροσωπήσω τον ΑΠΟΕΛ στον Μαραθώνιο της Ρώμης στις 2 του Απρίλη.
Θ.Κ: Σαν επόμενο στόχο θα ήθελα να καθορίσω την βελτίωση των προσωπικών μου επιδόσεων καθώς και ένα μαραθώνιο την Άνοιξη. Αυτό όμως θα εξαρτηθεί από την πορεία αποθεραπείας μου.
