Ο βουλευτής, Παύλος Μυλωνάς, με ανακοίνωση του θέλησε να απαντήσει στην Συμμαχία Πολιτών για όλα όσα του καταλόγισαν συνδέοντας μάλιστα την δική του αποχώρηση με αυτήν της Άννας Θεολόγου. Έντονος και αρκετά καυστικός δίνει την δική του διάσταση στο όλο θέμα που δημιουργήθηκε.
Αυτούσια η ανακοίνωση βουλευτή Παύλου Μυλωνά
Με αφορμή την ανεξαρτητοποίηση της Άννας Θεολόγου και την αποχώρησή της από την κοινοβουλευτική ομάδα της Συμμαχίας Πολιτών, καθώς και την ανακοίνωση που εξέδωσε η Συμμαχία Πολιτών που αναφέρει ότι «η κα Θεολόγου ακολούθησε το παράδειγμα του κ. Παύλου Μυλωνά επιδεικνύοντας μια περίεργη και εγωκεντρική αντίληψη για τη Δημοκρατία και τις δημοκρατικές διαδικασίες», οφείλω δημόσια να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα.
Για την ανάγκη ενοποίησης και ενίσχυσης του μετώπου που αντιτίθεται στις πολιτικές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ όσον αφορά στο Κυπριακό έχω μιλήσει πάρα πολλές φορές, από πριν ακόμα εκλεγώ στη Βουλή μέχρι και σήμερα. Πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού σε αυτόν τον τόπο, θεωρούσα επιτακτική την ανάγκη συμπόρευσης των δυνάμεων που συμφωνούσαν στην ανακοπή του ξεπουλήματος της πατρίδας μας εναντίον του λεγόμενου ενδοτικού μετώπου.
Όταν ο Γιώργος Λιλλήκας αποφάσισε να υποβάλει την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Δημοκρατίας, δεν μπορούσα να πράξω τίποτε άλλο παρά να αποχωρήσω, σεβόμενος μεν την απόφασή του, σεβόμενος όμως ακόμα περισσότερο τις διαχρονικές θέσεις μου, τις οποίες ποτέ δεν έκρυψα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να λάβω μέρος σε έναν προεκλογικό αγώνα που είχε ως σκοπό του την υπονόμευση της υποψηφιότητας του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. Δεν ήταν προσωπικό το θέμα. Εξάλλου, αν οι δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου υποστήριζαν την υποψηφιότητα του Γιώργου Λιλλήκα, θα ήμουν κι εγώ δίπλα του. Όμως ο Γιώργος Λιλλήκας είχε προαποφασίσει να κινηθεί εκτός αυτού του χώρου, προφασιζόμενος δήθεν «στημένες τράπουλες» και επιχειρώντας ανεπιτυχώς να καταστεί ο εκλεκτός υποψήφιος του ΑΚΕΛ. Και όταν αντιλήφθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν, θυμήθηκε αίφνης ότι είναι πολέμιος της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και του παλαιοκομματισμού. Όσο για τα περί εξαγορών και συναλλαγών που ακούστηκαν πολλάκις, δεν θα μπω καν στον κόπο να τα σχολιάσω.
Η Συμμαχία Πολιτών και ο Γιώργος Λιλλήκας, αποδεδειγμένα πλέον, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να υποσκάπτει την υποψηφιότητα που επέλεξε ο ενδιάμεσος χώρος για να αντιπαραταχθεί στις πολιτικές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ. Η στάση του Γιώργου Λιλλήκα σε έναν μεγάλο βαθμό συνέβαλε στην αποτυχία μας να έχουμε μια καθαρή επιλογή στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών και όχι δύο υποψήφιους της ίδιας ακριβώς φιλοσοφίας σχετικά με το εθνικό μας θέμα. ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, Γιώργος Λιλλήκας, Μάριος Κάρογιαν και άλλοι, μαζί στάθηκαν απέναντι από την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν θα μπορούσα να είμαι συμμέτοχος. Τα περί «εγωκεντρικής αντίληψης για τις δημοκρατικές διαδικασίες», λοιπόν, δεν αφορούν εμένα. Ήμουν και είμαι πάντα ξεκάθαρος ως προς τις θέσεις μου. Ας αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες του.
Πέρα από αυτά, αυτό που έχει πρωτίστως σημασία σήμερα και μετά τις εκλογές ακόμη περισσότερο είναι να δουλέψουμε όλοι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός αρραγούς μετώπου που θα σταθεί εμπόδιο στο ξεπούλημα της πατρίδας μας. Τα αμέσως επόμενα χρόνια προβλέπονται ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό, εξελίξεις που πρέπει απαραιτήτως να μας βρουν ενωμένους και έτοιμους να παλέψουμε για την επιβίωσή μας σε αυτό το νησί. Αυτό, λοιπόν, είναι το ζητούμενο. Και για αυτό ακριβώς θα εργαστώ.
