Το Ανώτατο Δικαστήριο κήρυξε άκυρη την πρωτόδικη απόφαση του Εκλογοδικείου στη Λεμεσό, το οποίο είχε απορρίψει την εκλογική αίτηση του τέως Δημάρχου Ανδρέα Χρίστου για επανακαταμέτρηση των ψήφων των δημοτικών εκλογών της 18ης Δεκεμβρίου 2016 στο Δήμο Λεμεσού.
Το Ανώτατο, με ομόφωνη απόφασή του, έκανε μερικώς δεκτό τον ένα από τους έξι λόγους έφεσης που καταχώρησε η πλευρά του κ. Χρίστου με την οποία ζητούσε αφενός την ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης και αφετέρου την αντικατάσταση της με την κρίση του Εφετείου.
«Πουθενά, όμως, δεν προβλέπεται ότι όταν η πρωτόδικη κρίση είναι άκυρη, λόγω παρανομίας, το Εφετείο ενεργεί, εκ νέου, ως πρωτόδικο Δικαστήριο», αποφαίνεται το Ανώτατο στην απόφασή του.
Η πρωτόδικη απόφαση κρίθηκε άκυρη λόγω «της παράβασης της επιτακτικής προθεσμίας των τριών μηνών για την εκδίκαση της Εκλογικής Αίτησης». Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση του μετά από περισσότερους από εννέα μήνες από την καταχώρησή της.
Ο νυν Δήμαρχος Νίκος Νικολαίδης είχε λάβει, σύμφωνα με το επίσημο τελικό αποτέλεσμα, 13.920 ψήφους έναντι 13.911 του ανθυποψηφίου του Ανδρέα Χρίστου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι η μικρή διαφορά των εννέα ψήφων δεν συνιστά από μόνη της «εξαιρετικές περιστάσεις» που να δικαιολογούν την επανακαταμέτρηση των ψήφων.
Η πλευρά του νυν Δημάρχου Νίκου Νικολαίδη είχε καταθέσει αντέφεση με την οποία ζητούσε επίσης την ακύρωση της πρωτόδικης διαδικασίας εφόσον δεν τηρήθηκε η προθεσμία των τριών μηνών που προβλέπεται από τη νομοθεσία.
Το Ανώτατο σημειώνει στην απόφαση του ότι η νομοθεσία «επιτακτικά, καθορίζει ότι, Εκλογική Αίτηση αναφορικά με Δημοτικές Εκλογές, εκδικάζεται, από το Επαρχιακό Δικαστήριο, σε χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, επιταγή που δεν τηρήθηκε στην προκείμενη περίπτωση, ούτε κατά προσέγγιση».
«Δεν είναι νοητό μια Εκλογική Αίτηση, η οποία πρέπει να εκδικάζεται, δηλαδή πρέπει να αποπερατώνεται σε χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, να αποπερατώνεται μετά από παρέλευση περισσοτέρων των εννέα μηνών και η απόφαση να θεωρείται έγκυρη», προστίθεται.
«Πρωταρχικό καθήκον για τη συμμόρφωση με την προαναφερόμενη αυστηρή προθεσμία έχει, βέβαια, το εκδικάζον Δικαστήριο, το οποίο, στην προκείμενη περίπτωση, παρέβηκε το καθήκον που είχε, σύμφωνα με το Νόμο, να εκδικάσει την υπόθεση εντός τριών μηνών. Όμως, συνυπεύθυνοι για την τήρηση των προθεσμιών και του αυστηρού χρονικού πλαισίου είναι και οι διάδικοι και ιδιαίτερα οι Αιτητές, σε μιαν Εκλογική Αίτηση», σημειώνει περαιτέρω το Ανώτατο στην απόφασή του.
Σύμφωνα με την απόφαση, «οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να υπενθυμίζουν στο Δικαστήριο το καθήκον του να συμμορφωθεί αυστηρά με το χρονικό πλαίσιο που θέτει ο Νόμος και, εκεί όπου παρατηρείται οποιαδήποτε συμπεριφορά, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε παραβίαση του χρονικού πλαισίου, οι διάδικοι οφείλουν να παίρνουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για να τηρηθεί αυστηρά το χρονικό πλαίσιο».
«Οι Εφεσείοντες-Αιτητές, στην προκείμενη περίπτωση, δεν φαίνεται να έλαβαν οποιοδήποτε μέτρο, διαδικαστικό ή άλλο, ώστε να βεβαιωθούν ότι η διαδικασία της Εκλογικής Αίτησης θα βρισκόταν, εντός του χρονικού πλαισίου, σε συμμόρφωση με τη σχετική νομοθετική επιταγή. Ούτε οποιανδήποτε προτροπή προς το πρωτόδικο Δικαστήριο φαίνεται να έκαμαν, ούτε οποιανδήποτε ένσταση σε μεγάλες χρονικές προθεσμίες που εδίδονταν ήγειραν, ούτε και ζήτησαν οποιοδήποτε προνομιακό ένταλμα mandamus, με το οποίο να διαταχθεί το πρωτόδικο Δικαστήριο να τηρήσει αυστηρά τα χρονικά πλαίσια, σύμφωνα με το Νόμο. Ούτε, βέβαια, και οι Εφεσίβλητοι πήραν οποιαδήποτε νομικά μέτρα με σκοπό τη διεξαγωγή της διαδικασίας, εντός των πλαισίων του Νόμου», προστίθεται.
Το Ανώτατο σημειώνει ότι «η πρωτόδικη διαδικασία και η απόφαση, η οποία βρίσκεται κατά πολύ εκτός του επιτακτικού χρονικού πλαισίου των τριών μηνών, είναι άκυρες και δεν μπορούν να διασωθούν στη βάση της αρχής της αναλογικότητας».
Αναφερόμενο συνοπτικά στην ουσία της υπόθεσης, το Ανώτατο επισημαίνει στην απόφασή του ότι «το πρωτόδικο Δικαστήριο κατά τα λοιπά ορθά εξετέλεσε το καθήκον του και κατέληξε σε συμπεράσματα που δεν θα μπορούσαν να ανατραπούν κατ’ έφεση».
«…κατά την κρίση μας, ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι η Αίτηση δεν είχε τεκμηριωθεί και δεν μπορούσε να επιτύχει, στη βάση του σχετικού Νόμου. Ορθή ήταν η καθοδήγηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου και ως προς τις νομικές αρχές τις οποίες εφάρμοσε», προσθέτει.
Ενόψει των ιδιαίτερων περιστατικών της υπόθεσης, το Ανώτατο δεν έδωσε οποιανδήποτε διαταγή για έξοδα, τόσο στην Έφεση όσο και στην Αντέφεση.
Έλλειψη διαφάνειας, λέει ο Χρίστου
Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου «επισφραγίζει τόσο την έλλειψη διαφάνειας όσο και την αδυναμία απονομής δικαιοσύνης», αναφέρει ο τέως Δήμαρχος Λεμεσού Ανδρέας Χρίστου σε γραπτή δήλωση του, με αφορμή τη σημερινή απόφαση του Ανωτάτου στην έφεση που καταχώρησε κατά της πρωτόδικης απόφασης του Εκλογοδικείου Λεμεσού.
«Σήμερα εκδόθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, απόφαση στην έφεση που είχαμε υποβάλει κατά της πρωτόδικης απόφασης του Εκλογοδικείου στη Λεμεσό, σε σχέση με την εκλογή Δημάρχου στο Δήμο Λεμεσού», σημειώνει ο κ. Χρίστου.
Η έφεση, προσθέτει, «πέτυχε μερικώς και τόσο η διαδικασία όσο και η απόφαση του Εκλογοδικείου στη Λεμεσό κηρύχθηκαν άκυρες από το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο επεσήμανε στην απόφαση του ότι το Eκλογοδικείο στη Λεμεσό ‘….. στην προκείμενη περίπτωση παρέβηκε το καθήκον που είχε σύμφωνα με το Νόμο να εκδικάσει την υπόθεση εντός τριών μηνών’ και ως αποτέλεσμα ‘η πρωτόδικη διαδικασία και η απόφαση, η οποία βρίσκεται κατά πολύ εκτός του επιτακτικού χρονικού πλαισίου των τριών μηνών, είναι άκυρες και δεν μπορούν να διασωθούν….’».
«Δυστυχώς όμως», αναφέρει ο κ. Χρίστου, « το Ανώτατο Δικαστήριο, παρά το γεγονός ότι καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρωτόδικη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των προνοιών του Νόμου και άρα είναι άκυρη και παράνομη, δηλώνει αδύναμο να προσφέρει οποιαδήποτε λύση με δική του απόφαση για επαναμέτρηση των ψήφων, ούτε και διατάζει επανεκδίκαση της υπόθεσης».
«Είναι η θέση μας ότι, η απόφαση αυτή επισφραγίζει τόσο την έλλειψη διαφάνειας όσο και την αδυναμία απονομής δικαιοσύνης σε μια υπόθεση η οποία ήταν ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος. Πρόκειται για απόφαση που ουσιαστικά συνιστά άρνηση απονομής δικαιοσύνης. Πρόκειται για απόφαση η οποία, με προμετωπίδα το νομικό αδιέξοδο, αφήνει την πραγματική ετυμηγορία των δημοτών της Λεμεσού, σε μια άκρως οριακή εκλογική διαδικασία, μακριά από το φως της αλήθειας», όπως αναφέρει.
«Είμαστε σε διαβούλευση με τους δικηγόρους μας για το τι μέλλει γενέσθαι, μετά και τη δεδηλωμένη αδυναμία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να προσφέρει διεξόδους», καταλήγει.
