ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Το ντέρμπι μιας άλλης εποχής…

Η νοσταλγία του Ομόνοια - ΑΠΟΕΛ

Σάββας Κοσιάρης

Σάββας Κοσιάρης

Ναι, νοσταλγούμε τα παιχνίδια Ομόνοιας-ΑΠΟΕΛ (ή ΑΠΟΕΛ-Ομόνοιας) στο παλιό ΓΣΠ, ίσως περισσότερο από το τωρινό ή και τα επόμενα, για πολλούς λόγους... Νοσταλγούμε τα λεωφορεία που έφευγαν από τα χωριά για την πρωτεύουσα, με επιβάτες αποελίστες και ομονοιάτες μαζί! Νοσταλγούμε και το σάντουιτς του Γιαπανά... Απαραίτητο κομμάτι μιας διαδικασίας την οποία οι φίλοι των δυο ομάδων ανέμεναν, προσδοκούσαν, χαίρονταν... Κι αφού έτρωγαν το σάντουιτς τους τραβούσαν για την εξέδρα τους με την απαραίτητη συνεννόηση: «Ρε, μιαν ώρα μετά το παιχνίδι, να βρεθούμε ούλλοι δαμέ, για να μας πιάσει το λεωφορείο... Να στραφούμε στο χωρκό...». Πάλι μαζί... Νικητές και ηττημένοι... Με τα απαραίτητα και καλοδεχούμενα πειράγματα...

Διαδικασία...ιεροτελεστίας και μέσα στο γήπεδο. Πρώτα η φωνή του Μούστρα... Κι ύστερα οι παρεμβάσεις του Αδωνη Θεοχαρίδη, για να τηρηθεί η τάξη... Και λίγο αργότερα το βυτιοφόρο με τον Κόνιαλη για να ραντίσει το γήπεδο ώστε να «κάτσουν τα χώματα»... Αείμνηστοι και οι τρεις... Οι στιγμές τους όμως, ζωντανές... Σαν να ήταν μόλις χθες...

Κι άρχιζε το παιχνίδι... Οι τσιμεντένιες κερκίδες του παλιού ΓΣΠ ζούσαν τον παλμό των φιλάθλων. Με απλά συνθήματα και τρακατρούκες... Με λάβαρα, τύμπανα και φυσαρμόνικες... Ακόμη και οι βρισιές ήταν πιο απλές, πιο «κόσμιες», πιο αποδεκτές... Στο γήπεδο οι αντίπαλοι παίκτες είχαν γερές αντιπαραθέσεις… Αλλά πάντα στη βάση του σεβασμού… Αλλωστε μαζί θα έφευγαν μετά τον αγώνα από το γήπεδο… Κι η καθημερινή ζωή διασταύρωνε συχνά τους δρόμους και τις διαδρομές τους… Δεν τους έκανε λοιπόν καρδιά, να κρατούν κακίες και μίση για την μπάλα… 

Ο Σαλάι και ο Καρλάο, ο Κανού και ο Τζαρσίνιο, ο Ζαχίντ και Ρουέδα, ο Ράφα και Νταρμπισάιαρ και οι άλλοι ξένοι παίκτες, θα μας δώσουν ένα ακόμη ντέρμπι Ομόνοιας-ΑΠΟΕΛ, το οποίο προβλέπεται συναρπαστικό. Οσο καλοί και παθιασμένοι όμως και να είναι, ποτέ δεν θα νοιώσουν αυτό το ντέρμπι όπως το ένοιωθαν ο Ελευθεριάδης και ο Παρτάκκης, ο Εσσο και ο Πάπαλλος, ο Χαραλάμπους και ο Στυλιανού, ο Καϊάφας (Σωτήρης) και ο Λεωνίδας, ο Κλείτος και ο Νίκος Παντζιαράς, ο Ευαγόρας και ο Γιάννος Ιωάννου... Ούτε και το καινούργιο ΓΣΠ όσο μεγάλο και άνετο κι αν είναι, θα νοιώσει ποτέ, όσα έζησαν οι τσιμεντένιες κερκίδες του παλιού γηπέδου της πρωτεύουσας...

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
X