Το ΑΠΟΕΛ νίκησε και σ’ αυτό το αιώνιο ντέρμπι, σκοράροντας και τις τρεις φορές που σούταρε στην εστία της Ομόνοιας, έχοντας στο ενεργητικό του μόνο πέντε τελικές προσπάθειες! Από την άλλη, η Ομόνοια είχε 12 τελικές, τις περισσότερες στο β'ημίχρονο, σουτάροντας 7 φορές στο στόχο, όπου εκεί ήταν πάντα σε ετοιμότητα ο Πέρες, που έκανε την καλύτερη μέχρι τώρα εμφάνιση του και έδειξε ότι θα αντικαταστήσει επάξια τον Βάτερμαν. Ήταν μαζί μέ τους Ζαχίντ και Κανού οι πλέον διακριθέντες ενός ντέρμπι, που διατήρησε την εντυπωσιακή παράδοση τεσσάρων χρόνων υπέρ του ΑΠΟΕΛ, αφήνοντας χωρίς νίκη την Ομόνοια σε 19 αγώνες!
Ήταν καλύτερη η Ομόνοια στο β'ημίχρονο, πιο οργανωμένη, πιο δημιουργική και πιο απειλητική, αλλά δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει την υπεροχή της με ένα γκολ, που ίσως να άλλαζε την ιστορία και το τελικό αποτέλεσμα. Το γκολ που κυνήγησε η Ομόνοια δεν ήρθε ποτέ, γιατί φρόντισε περισσότερο γι'αυτό ο Πέρες, που έκανε δύσκολες αποκρούσεις. Τη μοναδική φορά που η Ομόνοια μπόρεσε να σκοράρει ήταν στο 0-2, μπαίνοντας ξανά στο παιχνίδι, έχοντας μπροστά της 15 περίπου λεπτά. Το αυτογκόλ όμως του Βούρου ήρθε μόνο ως τραγική ειρωνεία για τους πρασίνους, που δέχτηκαν ένα τρίτο γκολ στον έξτρα χρόνο, μένοντας για μια ακόμα φορά χωρίς τη νίκη μετά από μια καλή εμφάνιση.
Τι σημαίνει όμως καλή εμφάνιση;
Ο Πάμπος Χριστοδούλου είπε ότι η ομάδα του έκανε την καλύτερη φετινή της εμφάνιση και ότι στο β'ημίχρονο μόνο μια ομάδα υπήρχε στο γήπεδο! Πως μπορεί όμως να υπάρχει μόνο η Ομόνοια στο γήπεδο και να δέχεται τρία γκολ! Και τι γκολ! Το ένα καλύτερο και πιό εντυπωσιακό από το άλλο! Δυό φορές ο αεικίνητος Ζαχίντ και μιά ο Εφραίμ, που μπήκε αναπάντεχα στο παιχνίδι στο 1-2, νίκησαν κατά κράτος το κέντρο της άμυνας της Ομόνοιας, σκοράροντας κόντρα στη ροή του αγώνα, δίνοντας μιά μεγάλη νίκη στο ΑΠΟΕΛ. Και τα τρία γκολ ήταν ένας συγκερασμός υψηλής τεχνικής και σουτ ακριβείας από τη μιά και εμφανών αμυντικών αδυναμιών από την άλλη. Αδυναμιών που έφεραν παθητικό 17 γκολ μέχρι τώρα στην Ομόνοια, κατι που συμβαίνει μετά από πολλά χρόνια!
Είναι γι'αυτό ακριβώς το λόγο που την εμφάνιση μιάς ομάδας δεν τη μετράς μόνο όταν έχει τη μπάλα και επιτίθεται. Τη μετράς ασφαλώς και όταν δεν έχει τη μπάλα και αμύνεται! Και όταν μιά ομάδα δέχεται σ'ενα ντέρμπι τρία γκολ σε 30 περίπου λεπτά ενός ημιχρόνου, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπάρχει μόνο αυτή στο γήπεδο στο ίδιο ημίχρονο! Η Ομόνοια μπορεί να σταθεί στην καλή της εμφάνιση γιά το μέλλον της στο πρωτάθλημα, αλλά θα πρέπει ασφαλώς να κοιτάξει να βελτιώσει τον τρόπο που αμύνεται και σε ατομικό και σε ομαδικό επίπεδο. Κι' αυτό θα το πετύχει, εκμεταλλευόμενη κυρίως τη δεύτερη μεταγραφική περίοδο. Κι' αν δεν το κάνει με επιτυχία, τότε θα πρέπει να μάθει να ζει ως το τέλος με τις αντιφάσεις και τα αναπάντεχα της, που κόστισαν μέχρι τώρα ακριβά και θα συνεχίσουν να κοστίζουν.
Το ΑΠΟΕΛ έκανε μια κακή εμφάνιση στο ημίχρονο που πέτυχε τα τρία ωραία του γκολ, κι' αυτό είναι μια από τις παραδοξότητες του ποδοσφαίρου. Όμως δεν θα πρέπει να μην επισημανθούν και οι τρεις αλλαγές του Δώνη, που άλλαξαν και το σχηματισμό της ομάδας και έφεραν και τα γκολ της νίκης, ιδιαίτερα αυτές των Αλωνεύτη και Εφραίμ. Στο 1-2 ο Δώνης, αντί της πεπατημένης αμυντικής αλλαγής, έκανε το αντίθετο, βάζοντας τον Εφραίμ, θέλοντας προφανώς να εκμεταλλευθεί την επιθετική αλλαγή του Χριστοδούλου με τον Μπρέβελντ αντί του Κατελάρη.
Η Ομόνοια έριξε όλα της τα όπλα για την ισοφάριση, αλλά ήρθε τελικά το 1-3 και γιά το λόγο ότι ο Εφραίμ δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνει ένα τέτοιο γκολ, αλά Ρομπέν της Μπάγερν. Πάντως, το ΑΠΟΕΛ, παρά τη νίκη του, πρέπει να προβληματισθεί για την όλη εμφάνισή του. Την Τρίτη εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, αν θέλει να κάνει τη μικρή ή τη μεγάλη έκπληξη, θα πρέπει να εμφανιστεί διαφορετικό. Δεν είναι ασφαλώς εύκολο, αλλά πόσες φορές να το πούμε; Στο ποδόσφαιρο όλα παίζονται! Όλα είναι δυνατά
