Το Ανώτατο απέρριψε έφεση που άσκησε η ΑΤΗΚ κατά πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε απορριφθεί αγωγή που καταχώρησε εναντίον πολίτη, αξιώνοντας το ποσό των £616,48 με αποτέλεσμα στο τέλος να επωμιστεί €2,500 ως δικαστικά έξοδα.
Σύμφωνα με την απόφαση του Ανωτάτου, το ποσό των £616,48 ήταν μέρος του τιμολογίου που είχε εκδώσει η ΑΤΗΚ προς τον κ. Λοίζο Χρίστου συνολικού ύψους £3,082,41 για τις ζημιές που προκάλεσε σε πάσσαλο της ΑΤΗΚ μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Ο κ. Χρίστου είχε αναλάβει την ευθύνη για το δυστύχημα αποδεχόμενος να πληρώσει μέρος του τιμολογίου και συγκεκριμένα το ποσό των £2.465.93 σεντ ενώ αρνήθηκε να πληρώσει το ποσό των £616,48 το οποίο η ΑΤΗΚ είχε χαρακτηρίσει «τμηματικά ή γενικά έξοδα».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή λόγω του ότι η ΑΤΗΚ επιχείρησε «με γενικό ομολογουμένως τρόπο να εξηγήσει το ειδικό κονδύλι» τη στιγμή που επρόκειτο για κονδύλι ειδικών ζημιών και «συνεπώς έπρεπε να αποδεικνύεται με αυστηρό τρόπο».
Το Ανώτατο διαφώνησε με τη θέση της ΑΤΗΚ ότι εσφαλμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε ότι δεν αποδείχθηκαν τα εν λόγω έξοδα επικαλούμενη τον Καν.13(6) των περί Υπηρεσίας Τηλεπικοινωνιών (Τηλεφωνικοί) Κανονισμών για να δικαιολογήσουν το κονδύλι, αφού το ποσό των £616.48 αποτελεί το 25% του ποσού του τιμολογίου.
Το Δικαστήριο υποδεικνύει στην απόφαση του ότι ο εν λόγω κανονισμός αφορά δαπάνες κατασκευής κυρίων τηλεφωνικών συνδέσεων για συνδρομητές της Αρχής και «συνεπώς προϋποθέτει συμφωνία της Αρχής και του εκάστοτε συνδρομητή της».
«Δεν έχει σκοπό - θα ήταν άλλωστε και παράλογο - να καλύψει ζημιά από αδικοπραξία ή πράξη μη συνδρομητή», προστίθεται. Σημειώνεται επίσης ότι «επ`ουδενί δεν δημιουργείται δικαίωμα αξίωσης αυθαίρετης επιβολής 25% επί της αξίας της αποκατασταθείσας ζημιάς έναντι τρίτου και ο κανόνας που επιβάλλει την αυστηρή απόδειξη τέτοιας ζημιάς δεν κάμπτεται».
Συνεπώς, καταλήγει το Ανώτατο, «η έφεση κρίνεται απορριπτέα και απορρίπτεται με έξοδα €2,500 εναντίον των εφεσειόντων».
