ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

«Έσφαξε» τον Νίκαρο ο Χριστόφιας

Η μακροσκελής επιστολή του προς τον Αναστασιάδη

Τις εξελίξεις στο Κυπριακό σχολίασε ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος μέσω επιστολής του κριτίκαρε τις ενέργειες του Νίκου Αναστασιάδη στο Κρανς Μοντάνα.

Ο κ. Χριστόφιας ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι έχουμε εισέλθει σε μία περίοδο βαθιάς κρίσης και ότι η ε/κ πλευρά πήγε στις συναντήσεις απροετοίμαστη και με αλλοπρόσαλλους στόχους.

Επιπλέον, ο τέως πρόεδρος κάνει λόγο για πανικό της Κυβέρνησης Αναστασιάδη μπροστά στις εξελίξεις αναφορικά με το Κυπριακό.

Διαβάστε αυτούσια την επιστολή παρακάτω:

Έχουμε εισέλθει σε περίοδο βαθιάς κρίσης στο Κυπριακό. Αυτό οφείλεται στο ναυάγιο του Μοντ Πελεράν και του Κρανς Μοντανά. Έχει επιχειρηθεί μια προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού, εγώ λέω τάχατες, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία και με ακροβασίες τόσο από την τουρκική πλευρά, φαίνεται και από τη δική μας πλευρά.

Έχουν δίκαιο αυτοί που λένε ότι πήγαμε σε αυτές τις συναντήσεις απροετοίμαστοι και με αλλοπρόσαλλους στόχους. Στη δική μου αντίληψη δεν έγινε ειλικρινής προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού από τη δική μας πλευρά. Νομίζω καθοδηγηθήκαμε ακόμα μια φορά από το δόγμα επίρριψης ευθυνών, νοουμένου ότι είναι δεδομένη η αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς.

Είναι και κάτι άλλο. Το μικρόβιο που προσβάλλει ορισμένους όποτε πλησιάζουν εκλογές. Η ίδια νόσος κτύπησε το 1992 και οδήγησε στον ενταφιασμό των ιδεών Γκάλι, που έβγαλε τον Ντενκτάς από τη δύσκολη θέση, την ώρα που ο τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ τον έβαλε στη γωνιά.

Ακολούθησε μια άγονη περίοδος μέτρων εμπιστοσύνης, την οποία διαδέχτηκαν προτάξεις, αμυντικά δόγματα, ενεργό ηφαίστειο και άλλοι παλληκαρισμοί. Αποτέλεσμα, η εκτροπή του προβλήματος και το ψήφισμα όλα στο τραπέζι. Το 1998 εκλογές, S300, επανεκλογή Κληρίδη, για να καταλήξουμε στο σχέδιο Ανάν, με όλα τα συνακόλουθα. Το Κυπριακό και οι αρχές επίλυσής του θυσιάζονταν στο βωμό των σκοπιμοτήτων.

Οι σκοπιμότητες, βρίσκονται συνεχώς στην ατζέντα της ίδιας παράταξης. Αυτής, που φρονώ ότι και σήμερα, χάριν της επανεκλογής θυσιάζει τις δυνατότητες επίλυσης του Κυπριακού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία συνεχίζει να είναι αδιάλλακτη και προωθεί δικούς της στόχους στο Κυπριακό. Στο παιχνίδι, όμως, επίρριψης ευθυνών φαίνεται ότι ελίχτηκε καλύτερα από εμάς, κάλυψε τα νώτα της και όντως βρέθηκε βήματα μπροστά. Αυτό μαρτυρεί η δυσφορία των Ηνωμένων Εθνών, που είναι εμφανής και φαίνεται ότι δεν στρέφεται αποκλειστικά προς την τουρκική πλευρά ή δεν στρέφεται καν προς την τουρκική πλευρά, αλλά δαχτυλοδείχνει μάλλον τη δική μας πλευρά.

Η συνωμοσιολογία που αναπτύχθηκε τον τελευταίο καιρό, με επίκεντρο τον Αντιπρόσωπο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στο Κυπριακό, Μπαρθ Έιντε, δεν κάλυψε και δεν καλύπτει τα λάθη και τις παραλείψεις, τα σκαμπανεβάσματα, τις παλινδρομήσεις και τα παίζω και ξεπαίζω της δικής μας πλευράς

Ο Τσαβούσογλου καλύφθηκε σύμφωνα με τα πρακτικά ακόμα και της δικής μας πλευράς, με τη θέση "ξέρει ο Γενικός Γραμματέας". Τι υπονοείται ότι ξέρει ο Γενικός Γραμματέας; Θα δώσω μιαν αυθαίρετη δική μου ερμηνεία. Πιστεύω ότι ο Τσαβούσογλου διαβεβαίωσε τον Γενικό Γραμματέα, ότι η Τουρκία δέχεται την ακύρωση των εγγυήσεων όπως τη γνωρίζαμε, καθώς και το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης. Ζήτησε 15 χρόνια ισχύος της παραμονής 650 Τούρκων στρατιωτών και 950 Ελλαδιτών, δηλαδή αυτά που προβλέπονται στη συνθήκη Συμμαχίας και αναθεώρηση (όχι ακύρωση;) σε 15 χρόνια. Αυτό ηχεί απαράδεκτο στα αυτιά μας. Και είναι.

Το ερώτημα, όμως, είναι το εξής: Δεν θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε αλλαγή ή διαφοροποίηση αυτής της θέσης της Τουρκίας, ώστε μετά από ένα χρονικό διάστημα, το οποίο θα εκαθορίζετο μέσα από τις συνομιλίες και με τη βοήθεια το Γενικού Γραμματέα, ακύρωση της παρουσίας των όποιων στρατευμάτων; Ζητήσαμε όντως εμείς "μηδέν στρατό, μηδέν εγγυήσεις", όπως ισχυρίζεται η τουρκική πλευρά;

Το μηδέν εγγυήσεις είναι κατανοητό. Το μηδέν στρατό όμως από την πρώτη στιγμή, χωρίς μια ρήτρα αποχώρησης και των αποσπασμάτων που προβλέπονται από τη συνθήκη Συμμαχίας, σε κάποιο χρονικό διάστημα που θα συμφωνηθεί, είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά. Αν είναι έτσι τα πράγματα, όντως συμπεριφερόμαστε ως και τα στρατεύματα μας να ευρίσκονται στα κράσπεδα της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας και είναι έτοιμα να εφορμήσουν και να τις καταλάβουν.

Θεωρώ ότι αυτό έδωσε τη δυνατότητα στον Τσαβούσογλου να στρεψοδικήσει, λέγοντας στον Γενικό Γραμματέα ότι δεν του είπε κάτι τέτοιο και να ισχυρίζεται ότι βρίσκεται μερικά βήματα μπροστά. Θα έλέγε κανένας πως αν η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά την Τουρκία και την αδιαλλαξία της, την ίδια ώρα ή και την επόμενη ο Γενικός Γραμματέας θα έπρεπε να πάρει ευθέως θέση καταδίκης της συμπεριφοράς Τσαβούσογλου.

Γιατί δεν το έπραξε; Μήπως ξεγελάστηκε από τον Έιντε; Ό,τι και να λέει ο Έιντε και ότι και να λέμε εμείς, ο Γενικός Γραμματέας ήταν παρών και ίχε ίδια αντίληψη. Σύμφωνα με δικές μου αξιόπιστες πηγές τόσο η Μογκερίνι, όσο και υψηλά ιστάμενοι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών, ένα σκαλί κάτω από τον Γενικό Γραμματέα, είναι χολωμένοι μαζί μας.

Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι τα πρακτικά που μας διάβασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τα οποία ετοίμασε ο φίλος Αντρέας Μαυρογιάννης, δεν έπεισαν τα Ηνωμένα Έθνη για το δίκιο μας. Ευτυχώς που ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών είναι ένας ευέλικτος άνθρωπος με τις καλύτερες προθέσεις να βοηθήσει την Κύπρο, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, να λύσουν το πρόβλημα.

Αυτό όμως δεν αρκεί. Συν Αθηνά και χείρα κίνει, έλεγαν οι πρόγονοι. Μου φαίνεται, εμένα προσωπικά τουλάχιστον, ότι κινήσαμε μεν τη χείρα, αλλά προς λανθασμένη κατεύθυνση. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει προβεί σε υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς, κατά πολλούς από τους παρευρισκόμενους, προσφέροντας την εκ περιτροπής προεδρία με κοινό ψηφοδέλτιο, θέλω να πιστεύω με διασταυρούμενη και σταθμισμένη ψήφο, θέτοντας αρκετούς όρους, αφού πρώτα δαιμονοποίησε την εκ περιτροπής προεδρία στα μάτια και στις συνειδήσεις των Ελληνοκυπρίων.

Πρέπει τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου να κατανοήσουν ότι λύση του Κυπριακού χωρίς την εκ περιτροπής προεδρία (και πρέπει να αγωνιστούμε ώστε αυτή να εφαρμοστεί στις σωστές διαστάσεις) δεν πρόκειται να υπάρξει. Για εμένα είναι σαφές ότι η όλη διαδικασία στο Μοντ Πελεράν και στο Κρανς Μοντανά οδηγήθηκε σε ναυάγιο με τέτοιο τρόπο, ώστε να δίνει στην Τουρκία τη δυνατότητα να αρχίσει την εφαρμογή του πλάνου Β και μάλιστα ανενόχλητη.

Αυτό που ετοιμάζεται να κάνει η Τουρκία τώρα, παραβιάζει τα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών 541 και 550, ακόμα μια φορά, αλλά χωρίς την άμεση αντίδραση των Ηνωμένων Εθνών και είναι να διερωτάται κανείς γιατί συμβαίνει αυτό. Φαίνεται ότι έχουμε και εμείς τα βρεγμένα μας. Έχει πείσει ο Ανδρέας Μαυρογιάννης στη διάρκεια της αποστολής του στα Ηνωμένα Έθνη, ή έφαγε κατσάδα;

Πολύ φοβούμαι ότι είναι το δεύτερο. Βέβαια για τον Μαυρογιάννη ισχύει το "άνθρωπος πεμπάμενος με δέρνεται με σκοτώνεται". Πώς αντιδρά η πλευρά μας στα νέα τετελεσμένα που είναι έτοιμη να εφαρμόσει η Τουρκία, πρώτα απ’ όλα σε σχέση με την Αμμόχωστο και με αυτά που εφαρμόζει ως πρόλογο σε σχέση με τους Μαρωνίτες, καλώντας τους να επιστρέψουν στα μαρωνίτικα χωριά υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση;

Για λόγους ιστορίας θέλω να υπενθυμίσω το εξής, λέγοντας πρώτα ότι η αλαζονεία δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος για εμάς και πληρώσαμε ακριβά τιμήματα. Το ΑΚΕΛ, το 1983 ένεκα των διασυνδέσεων του με τους Τουρκοκύπριους, αλλά και στο διεθνή χώρο, προειδοποίησε τον αείμνηστο πρόεδρο Σπύρο Κυπριανού ότι βρισκόμασταν στα πρόθυρα ανακήρυξης "κράτους" στα κατεχόμενα. Ο Σπύρος ένιωθε τόση αυτοπεποίθηση και τόσο ισχυρός, που αγνόησε αυτές τις προειδοποιήσεις, λέγοντας ότι εκείνος ξέρει καλύτερα και ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.

Αυτό το μεταφράζω ως αλαζονεία, που πληρώθηκε ακριβά. Η όλη συμπεριφορά των κυβερνώντων σήμερα προσομοιάζει με τη συμπεριφορά του τότε Προέδρου. Κατανοούμε ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την οριστική διχοτόμηση ή και προσάρτηση των κατεχομένων στην Τουρκία; Αντί να καταρτιστεί ένα πρόγραμμα αποτροπής τέτοιων εξελίξεων, που βρίσκονται μπροστά μας, οι κυβερνώντες συμπεριφέρονται ως να μην συμβαίνει τίποτα και δίνουν το μήνυμα ότι "Γιάννης κερνά Γιάννης πίνει".

Πέραν όμως από τον Γιάννη, είναι και η κατοχική δύναμη και παραπέρα τα Ηνωμένα Έθνη με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα Γκουντέρες. Είναι και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία κουνά μεν κάποτε το δάχτυλο της στον Ερντογάν και την ίδια ώρα του κλείνει το ένα μάτι.
Φοβάμαι πάρα πολύ ότι επαναλαμβάνεται ένα πολύ κακό και καταστροφικό σενάριο για την Κύπρο. ╕να σενάριο όμοιο με εκείνο του 1992 και του ενταφιασμού των ιδεών Γκάλι, που μας στοίχισε πολύ ακριβά και οδήγησε στις παλινδρομήσεις, (μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ενεργό ηφαίστειο, αμυντικό δόγμα, μέχρι το ‘98 S300) που μας οδήγησαν όλα αυτά στο Σχέδιο Ανάν, με τη συγκατάθεση όλων.

Εδώ θέλω να σημειώσω ότι η ιστορία του Κυπριακού δεν έχει αφετηρία τα τελευταία 9 χρόνια, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Και αυτό είμαι έτοιμος να το τεκμηριώσω με επιχειρήματα, και όχι με αφορισμούς. Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι μπροστά στις εξελίξεις η κυβέρνησή μας δείχνει πανικόβλητη. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις παραγόντων της κυβέρνησής, καθώς και τοποθετήσεις του τύπου θα προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε τις εξελίξεις. Θα έπρεπε ήδη να έχουμε σχέδιο αντιμετώπισης νέων τετελεσμένων.

Την ίδια ώρα τόσο ο Πρόεδρος, όσο και τα μέλη της κυβέρνησης που χειρίζονται το Κυπριακό, πρέπει να απευθύνουν σαφή μηνύματα ετοιμότητας επανέναρξης των διαπραγματεύσεων με καλή θέληση. Με αυτό τον τρόπο θα απευθύνουμε μηνύματα και θα προλάβουμε νέα τετελεσμένα σε ότι αφορά στα δικαιώματα μας εξόρυξης και εμπορίας υδρογονανθράκων από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ορθά δηλώνει ο Υπουργός Εξωτερικών ότι η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων θα επιφέρει έσοδα μέρος των οποίων θα διατεθούν υπέρ των Τουρκοκυπρίων.

Αυτό, βέβαια, με την προϋπόθεση επίλυσης του Κυπριακού, κάτι που δεν είναι καινούριο, είναι συμφωνημένο και εμπεριέχεται σε συγκλίσεις. Οι όποιες πρωτοβουλίες θα αναληφθούν πρέπει να είναι ελεύθερες σκοπιμοτήτων και να πείθουν ότι πρώτοι εμείς επιθυμούμε και διαπνεόμαστε από καλή θέληση για επίλυση του Κυπριακού, αλλιώς είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Πολιτική: Τελευταία Ενημέρωση

X
X