Χρήστος Ζαβός
Έδωσαν όλοι πάνω του… άμα ζούσαμε στην εποχή του Χριστού θα τον είχαν λιθοβολήσει μες τη μέση της πλατείας. Ρε και ο Πάμπος άμα μπορούσε θα πήγαινε σπίτι του να του σπάσει τα μούτρα. Τέτοια δημόσια κατσάδα, ούτε τον Κετσπάγια με τον Τσιταϊσβίλι που τον έτρεχε μες στο γήπεδο να τον δείρει.
Λοιπόν στο ντέρμπι με την Ανόρθωση δεν μάθαμε ότι η Ομόνοια έχει πρόβλημα στον «άσσο». Από τα φιλικά, πολλοί είναι αυτοί που είδαν τον Φελτχόιζεν και τρόμαξαν. Κάποιοι μάλιστα αναρωτήθηκαν που στο διάολο τον βρήκαν και τον περίμεναν κιόλας.
Τώρα τι μπορεί να γίνει γι’ αυτό το θέμα… μόνο ο Πάμπος ξέρει. Ο Παναγή είναι στους φυσιοθεραπευτές, ο Ολλανδός είναι στη μπούκα… μήπως και πάρει την ευκαιρία του ο νεαρός Χριστοδούλου. Μακάρι για την ομάδα να ισχύσει αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού». Σε ελεύθερη μετάφραση… μέσα από τις μαλακίες του Φελτχόιζεν ν’ αναδειχθεί ο μικρός.
Πέραν του «άσσου» που όλοι γνωρίζαμε το πρόβλημα, στο ντέρμπι με τους Βαρωσιώτες μάθαμε και πράγματα που μέχρι στιγμής δεν τα πολύ γνωρίζαμε.
Το πρώτο έχει να κάνει με μια κουβέντα που γίνεται από το καλοκαίρι και έχει να κάνει με τη θέση του Μαρκάσα στην ομάδα. Έχω την εντύπωση ότι στο ματς του Σαββάτου δόθηκε η απάντηση.
Οκ… είναι τζόκερ αλλά κάπου και αυτός πρέπει να κατασταλάξει. Με τον Καντέ να αποδίδει, όχι και άσχημα στη θέση του αριστερού μπακ και με τις επιλογές στα φτερά να είναι αυξημένες, του "μαλλιά" φαίνεται να του πηγαίνει καλύτερα ο ρόλος του ανασταλτικού χαφ. Η εν λόγω άποψη ενισχύεται άμα κανείς λάβει υπόψη ότι ο Μαδούρο είναι τραυματίας αλλά και καλά να είναι δεν βγάζει ταχύτητα στο παιγνίδι του.
Ενώ ο Μαρκάσα στον αγώνα με την Ανόρθωση ήταν όπως και σε πολλά παιγνίδια φέτος συγκλονιστικός. Πλαισίωσε σωστά τον Άλεξ Σοάρες, κάλυψε τους χώρους, έβγαλε τσαμπουκά και έβγαλε τη μπάλα έξω με προσοχή. Ότι δηλαδή πρέπει να κάνει ένας χαφ. Μια χαρά και δύο τρομάρες και άμα μονιμοποιηθεί εκεί, η Ομόνοια θα βρει λύση σ’ ένα πρόβλημα που την ταλαιπωρεί από την αρχή της χρονιάς. Αυτός είναι ο Μαρκάσα. Μη παραξενευτείς κιόλας ν’ αναλάβει το ρόλο του Φελτχόιζεν… μόνο αυτός μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Και να ξέρεις, το να έχεις έναν καλό αμυντικό χαφ, σφίγγει και η άμυνα. Οι στόπερ δεν μένουν εκτεθειμένοι συνεπώς μπορεί να αποδώσουν πολύ καλύτερα. Αυτό άλλωστε συνέβηκε στο ματς με την Ανόρθωση. Πρώτη φορά φέτος η ομάδα δέχτηκε πίεση και κατάφερε να την απορροφήσει. Εκτός δηλαδή από τη μαλακία του Φελτχόιζεν ο αμυντικός μηχανισμός ήταν πέρα για πέρα βελτιωμένος.
Εκτός από του Μαρκάσα τη θέση και τη βελτίωση στην αμυντική λειτουργία, μάθαμε επίσης ότι ο Πάμπος μπορεί να ελίσσεται. Μπορεί ο συγκεκριμένος προπονητής να βλέπει παντού εχθρούς και να σιχαίνεται την κριτική, την απόφαση του ν’ αλλάξει το σύστημα πρέπει να την αναγνωρίσουμε. Δεν κόλλησε στην αρχική του απόφαση, διάβασε ότι η ομάδα μειονεκτούσε στο χώρο της μεσαίας γραμμής και το 4-4-2 μετατράπηκε σε 4-2-3-1.
Αυτή του η κίνηση είναι που καθόρισε το παιγνίδι και βελτίωσε την ομάδα. Να σου πω την αλήθεια έχει τα καλά του ως προπονητής, τον ελιγμό από τον πάγκο δεν του το είχα. Και όμως, μας διέψευσε και μπράβο του. Δεν χρειάζεται να σου πω ότι ο καλός προπονητής είναι αυτός που ελίσσεται μέσα στο παιγνίδι.
Είναι εμφανές ότι ακόμη διαβάζει την ομάδα και το υλικό που έχει ενώπιον του. Μόλις διαπιστώσει ότι του κάτσε η συνταγή, δύσκολα θα την αλλάξει.Και σ’ αυτό το σημείο έχει ενδιαφέρον να δούμε πως και με ποιους θα κατασταλάξει. Ίσως κιόλας να στοιχίζει στην ομάδα αφού με τον ένα να πηγαίνει από δω και από κει, δύσκολα αποφεύγεις το σκαμπανέβασμα.
Ενώ άμα του κάτσει ο Μαρκάσα στα χαφ, δίπλα από τον Σοάρες, άμα βρεθεί το δίδυμο πίσω στην άμυνα, άμα ο Καντέ και ο Τζαϊλσον πάρουν τα παιγνίδια που πρέπει, άμα οι εξτρέμ ανεβάσουν απόδοση, άμα ο Κανού επίσης μονιμοποιηθεί ως ελεύθερος χαφ ανάμεσα στα φτερά και πίσω από τον Ντέρμπι… τότε γενικώς το σύνολο θ’ αρχίσει να κολλά.
Για τον πορτιέρο μη με ρωτάς. Είναι όπως την καταραμένη «αρρώστια» που δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει πως θα εξελιχθεί.
Θέλει και λίγη τύχη. Προς το παρόν η ομάδα δεν την έχει. Ούτε όμως και με αυτήν μπορεί κανείς να τα βγάλει πέρα.
Γενικώς έχει ενδιαφέρον ακόμη η Ομόνοια… είναι πολλά τα ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση. Πέραν δηλαδή του «άσσου» έχουμε ακόμη να μάθουμε.
